3314 Optimisme en chagrijn

Ik dacht vanmorgen ik maak even een foto van het mooie uitzicht hier, want ik krijg ook allerlei andere mooie vakantie-uitzichten binnen via de Whatsapp en toen zei Hans: ‘Is de foto gelukt?’ en ik knikte en toen zei hij: ‘Er staan hier hele mooie boompjes,’ en toen liep ik naar zijn raam en maakte ik daar ook een foto en toen wist ik onmiddellijk dat Hans een optimist is die positief in het leven staat. Die foto en zijn uitspraak samen bewijzen dat.

Daarnaast lig ik, op dezelfde kamer. Het nadeel van niet gelijk ’s morgens aan mijn stukje beginnen is dat ik alles wat ik meemaak vervolgens beoordeel op zijn beginwaardigheid voor een stukje. Als thuis mijn stukje af is, voel ik me de hele dag vrij. Maar goed, het is zoals het is. Ik was vanmorgen te moe en heb veel geslapen, door de experimentele medicijnen en omdat we ’s nachts steeds wakker worden gemaakt door de piep van de antibiotica.

Allerlei onderzoeken betekenen wel dat ik hier voorlopig nog wel even lig. De Hb is nog te laag net als de onderdruk van de bloeddruk. Daarom krijg ik ook nog een paar bloedtransfusies om de boel weer wat op te peppen. Nou ja, je hebt wel in de gaten, het is allemaal geen kattenpis hier, maar ik sla me er manmoedig doorheen. Verder is het hier goed te doen en is de verpleging en verzorging fantastisch en heb ik vandaag lekker gedoucht.

Ate Vegter, 15 juni 2024