3322 Prachtig

Waarover moet ik schrijven? Ik weet het niet meer. Over Je bent prachtig van Ann Napolitano? Een heerlijk boek over een gezin met vier dochters met al haar verwikkelingen, dat al snel uit elkaar valt, maar ondanks dat voor altijd bij elkaar blijft. Als je van lezen houdt, ga het lezen. Het zal je mooie uren geven. Of zal ik schrijven over de misselijkheid waaraan ik gisterochtend ten prooi viel en de benauwdheid die mij vanmorgen in haar greep hield, beide keren goedgemaakt door een heerlijk ontbijt en wat pillen.

Of zal ik schrijven over mijn oudste en middelste zus die hier gisteren onverwacht op bezoek kwamen? Mijn jongste zus was al geweest met al haar zonnige energie. Ik had de mensen al gewaarschuwd, als mijn zus komt, gaat het licht aan: ‘O, wat lig je hier toch heerlijk in zo’n schattig kabouterbedje!’ was het eerste wat ze bij binnenkomst zei.

Maar gisteren waren hier mijn twee andere zussen, de een zie ik wat vaker dan de ander, maar met de ander heb ik een gedeelde liefde in het schrijven. Ze zijn heel verschillend van elkaar, zoals wij alle zeven kinderen heel erg van elkaar verschillen (drie meiden en vier jongens), maar zodra er een of meer bij je is dan voel je de nabijheid van het oude nest waar we uitkomen. Zij weten alles van vroeger, van onze ouders, van de tijd die we samen gedeeld hebben. Dat schept een band die niet alleen onverbrekelijk is maar ook altijd liefde en geborgenheid geeft. Nu, hier, voel je dat dit de bron, de oorsprong, de warme geboortegrond van ons leven is. Ik voel dat nu misschien nog wel sterker, nu ik toch al omringd ben door alle liefde van familie, vrienden, onbekende lezers en mijn eigen gezin, mijn vrouw en mijn dochter. Daar komt nog eens overheen de liefdevolle en zorgzame saus van het verplegend en verzorgend personeel van het AVL. Er is geen betere plek op de wereld voor mij om te zijn en er zijn geen betere mensen denkbaar om mij te omringen. Tegen iedereen zou ik willen zeggen, je bent prachtig. Amen.

Ate Vegter, 23 juni 2024