Vandaag is het zover. Het is drie oktober, dag van de Wijnroute. Ter voorbereiding van de Wijnroute hebben we gisteren bij de Four Seasons een heerlijke Merlot gedronken. Ik vind hem echt soepel en barmhartig, met een warme ribfluwelige afdronk die het toch niet aan karakter ontbreekt. We moeten er ook eten, want wijn alleen dat is geen doen en we kiezen voor het verlengde maandmenu. Dat klinkt een beetje als een Volkswagen in de aanbieding, maar goed. Laura neemt een Miso Wanton Soup als voorgerecht en Thai Hot Beef als hoofdgerecht. Ik kies de BBQ Mix Grill en de Cantonese Roasted Duck.
De soep van Laura ben ik niet aan geweest, maar de ossenhaas is heerlijk mals met een mooie fijnbijterige structuur. Ik doe een 8,34. Mijn voorgerechtje is klein en knapperig, prima op smaak en een 8,29 punten waard. Mijn hoofdgerecht, de eend die over de soep vloog, ach nee, hij is net overleden hè, ik zal er geen grappen over maken. Wat een heerlijke verhalen schreef die man toch. De eend is geen kip en echt lekker, knapperig, sappig en mals zoals je het zelf nooit voor elkaar krijgt. Een dikke 9,26. De bediening is meer dan vriendelijk en hoogst attent, ik zou er een 8,87 voor noteren, ware het niet dat ik voor het incident tegen de tijd van het toetje 0,64 extra punten toeken. Dat komt dus op 9,51 en dat is het ook beslist waard. Wat gebeurt er? Het dienende meisje vraagt of we nog een glas wijn willen, waarop Laura mij aankijkt en zegt:
– Samen nog één?
Ik vind het goed, maar het meisje kijkt zéér afkeurend, en bijna bestraffend, maar toch ook ondeugend zegt ze:
– Een hálf glas wijn? Dat kan niet. Het is van het huis hoor.
Nou ja, dan gaan wij direct overstag al gaat het meer om de mate van wijn dan het geld. Ik vind het een voortreffelijke geste, gelardeerd met een hoge mate van professionele vriendelijkheid en ik zie nog haar triomf op het moment dat ze de glazen opnieuw inschenkt. Top!
Het toetje is ook lekker, spekkoek met kaneelijs en hazelnootijs met caramelsaus, 9,16 punten zeker. Onze gastheer Hong Lam Lam kan tevreden zijn over zijn personeel zowel voor als achter de coulissen. Wij gaan weer naar huis.
We hebben heerlijk geslapen. Sofieke logeert bij Mirza en dat brengt weliswaar een vreemde stilte in huis maar ook een zee van tijd. Heel prettig, maar het moet ook niet te lang duren. Kom maar gauw weer terug, schatje. Nu moet er nog een stevige bodem gelegd worden, want dat wijnproeven gaat je anders niet in je kouwe kleren zitten, zeker niet omdat wij het allemaal niet uitspugen zoals de Fransen stom genoeg doen bij hun proeverijen. We gaan die bodem leggen in Berkhout waar we zijn uitgenodigd op de barbecue ter ere van de verjaardag van Erwin. Dat komt dus zeker goed en we zullen gespijsd en gelaafd en vol goede moed paraat staan klokslag negentien uur. Tot dan!
Ate Vegter, 3 oktober 2015
http://www.atevegter.wordpress.com
ate vegter 