Later, begin jaren zestig was er ook een radioprogramma dat zo heette: Onder de Hoogtezon. Mijn moeder luisterde er elke dag naar want er werden allerlei maatschappelijke problemen besproken en mijn moeder was een grote fan van de radio en vooral van programma’s die ergens over gingen en programma’s waar in werd gezongen. In Onder de Hoogtezon kwam de hele wereld voorbij en het was echt een programma afgestemd op de huisvrouw die graag over van alles wat wilde weten, zoals mijn moeder.
Dat dergelijke programma’s tegenwoordig niet meer kunnen tippen aan het niveau van Onder de Hoogtezon en niet verder komen dan het ondiepe kinderbadje van Koffietijd stemt mij zeer weemoedig. Later luisterde mijn moeder altijd naar Moeders Wil is Wet, een programma gepresenteerd door Mia Smelt, die voor mijn moeder zeer gezaghebbend was. Ik geloof dat dat programma mijn hele jeugd op de radio is geweest en ik zou op de tijd van uitzenden, rond tien uur, op school moeten zitten, maar ik ken het vreemd genoeg toch ook heel goed. Ik zou de stem van Mia Smelt zeker herkennen. Verder luisterden wij – ik ben inmiddels in mijn herinnering gewoon elke dag thuis, samen met mijn moeder, ik heb geen beelden van andere kinderen – altijd naar De Groenteman: Tja tja tja / tja wat zullen we eten? / tja tja tja / tja wie kan dat weten? / wie is de man die mij dat zeggen kan? / De groenteman! / Onthou het goed! / Onthou het goed! / ’t Is de groente die ’t hem doet! En dan kwam er een mooi gesprekje tussen een klant en de groenteman, die in mijn herinnering altijd bloemkool met een sausje adviseerde omdat dat in die tijd zo modern was en toch zo gemakkelijk en gezond. Verder luisterden we ook altijd naar Kleutertje Luister en naar de Waterhoogten: Rheinfelden… plus 3, Grave beneden de Sluis… plus 4 enzovoort. Dat was dan waar mijn moeder naar luisterde. O ja, ik vergeet het belangrijkste nog: de Ochtendgymnastiek van Ab Goubits, met aan de vleugel Arie Snoek. Namen om nooit te vergeten. Mijn moeder deed ook nog mee met die ochtendgymnastiek, wat ik heel gênant vond. Ik zelf luisterde ’s middags naar Ernst-Jan en Snabbeltje en naar Saskia en Jeroen van Jaap ter Haar, regie Wim Pauw.
Het duurde niet lang voor dat allemaal verdween en ik ging luistern naar Tussen tien plus en twintig min en de Arbeidsvitaminen. Tot opeens Radio Veronica door de ether denderde: 192 goed idee, het station waar muziek in zit. Met op zondagochtend Men vraagt en wij draaien, met Frans Nienhuis: Goedemorgen beste luistervrienden! Al heel snel was daar ook de nationale zaterdagmiddaggebeurtenis, de Veronica Top 40, gepresenteerd door Joost den Draaijer. From the Dutch coast, uw draaier Joost, niet over de dubbele witte streep! Voor vrij achter vrij en dan pas inhalen. En met stip binnengekomen op nummer 4… Waterloo Sunset van The Kinks! Beter is het nooit meer geworden.
Ate Vegter, 11 december 2015
ate vegter 