Het is Stille Zaterdag, maar wie weet dat nog? Als ik de radio aanzet knalt Satisfaction van de Rolling Stones de ether in. Ik bedwing mijn impuls om hem uit te zetten en laat Mick Jagger de stilte verscheuren. Als daarna Anouks zoete stem klinkt zet ik haar zacht en even later uit. Het is een stille zaterdag. Hij is overleden. Niemand kan het nog geloven maar de Verlosser is dood. Iedereen kan geloven dat een kind geboren is, een jongetje in Bethlehem of een jongetje in Betondorp. Menigeen is getuige geweest van zijn eerste stappen als twaalfjarige in de tempel waar hij iedereen verwondert met zijn uitspraken van liefde en genade. Bijna niemand is getuige geweest van zijn eerste minuten op het veld, wanneer hij als tienjarige voor het eerst het Ajax-tenue draagt. Maar iedereen ziet wat er op het veld en later in het stadion gebeurt. Hij neemt de leiding. Hij kijkt, hij ziet en hij geeft aanwijzingen aan voetballertjes die veel ouder zijn dan hij. Ik ben het nergens mee eens, totdat ik een beslissing neem, dan ben ik het er mee eens. Hij neemt de leiding en neemt een heel elftal, een heel volk met zich mee. Hij trekt door het land, en verzamelt een heel elftal en een verrader om zich heen, neemt een heel volk met zich mee, een schare die niemand tellen kan. En nu is hij dood en begraven, nee, in kleine kring gecremeerd, met een paar woorden van dank aan de wereld, gesproken door zijn zoon. En nu is hij dood en begraven, nee, niet begraven, gewikkeld in zuiver linnen en neergelegd in een nieuw graf, uitgehouwen in de rots, met een grote steen voor de ingang. Kom daar nog maar eens uit. Het is een zwarte week geweest. De dood heeft drie keer toegeslagen, op dinsdag in Brussel, op donderdag in Barcelona en op vrijdag op Golgotha. De stilte van de dood rust over de wereld. De kortste weg gaat van A naar B, zei hij en hij heeft er zijn levenswerk van gemaakt, van Amsterdam naar Barcelona. Wie in mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven en hij heeft er zijn levenswerk van gemaakt. Na drie dagen staat hij op uit de dood. Het is niet te geloven en het is niet te verwachten dat hij na de crematie op goede vrijdag met Pasen dat voorbeeld zal volgen. Hij zal met Pasen niet opstaan uit de doden, al heb ik er voorzichtige toespelingen over gehoord. Hij is met Pasen opgestaan uit de dood, zoals geschreven staat. Wie oren heeft om te horen die ziet het misschien. Je ziet het pas als je het door hebt. Dat is niet voor iedereen weggelegd. Iedereen gelooft in de geboorte van een kind, maar een dode die opstaat uit het graf? Dat is alleen weggelegd voor de uitverkorenen, the chosen. Misschien was Thomas wel de enige verstandige discipel. Dan blijven er nog tien volgers over voor Jezus, de leider, net als voor Cruijff, want die was immers zelf ook een van het elftal, de leider.
Ate Vegter, 26 maart 2016
ate vegter 