290 Was het maar altijd zaterdag

De dag begint met een bezoekje aan de caravanopslag Van Vlierden in Zuidoostbeemster, waar we een afspraak hebben voor het bespreken van de reparaties. Een waterpompje, gas aansluiten, nieuwe bandjes en een nieuw achterlichtje. Bandjes mogen maar zes jaar meedraaien op een caravan en deze waren al van 2002, dus dat werd wel tijd. Het was heerlijk om weer even in de caravan te zijn. Het voelt al helemaal als een tweede huisje. En dan straks ook nog met allemaal kakelverse kussens en gordijntjes, helemaal in de kleuren van het servies, waar we ook de stoelen bij uitgezocht hebben, roze en groen, zodat ons setje straks een en al eenheid en harmonie uitstraalt. Daarna gingen we naar Broek in Waterland voor de jaarlijkse rommelmarkt in de Broeker kerk, elk jaar weer een feest. Dit jaar heb ik de complete gedichten van Slauerhoff op de kop getikt in een prachtige gebonden dubbeluitgave. Verder Bonita Avenue van Peter Buwalda, wat ik vorig jaar in de sauna heb laten liggen, Rokjesdag van de late great Martin Bril, God’s Gym van Leon de Winter, Het leven van Pi en Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht van Mark Haddon. En nog twee prachtige T65 telefoons, die grijze uit de jaren zeventig weet je wel, die bij thuiskomst wel een kiestoon geven, maar waarmee ik toch niet meer kan bellen. Ik heb ze buiten voor het huis op het bankje gezet met een briefje erbij Gratis Meenemen. Ze zijn binnen een paar uur weg. In de kringloopwinkel in Broek is het opheffingsuitverkoop – alles voor de halve prijs, omdat ze nu al dicht moeten van de gemeente, ook al wordt er pas over twee jaar gebouwd. Heel jammer dat deze geweldige winkel waar wij samen uren hebben doorgebracht moet verdwijnen, maar de wegen van lokale overheden zijn wel vaker ondoorgrondelijk. Ik werk zelf ook voor een gemeente en mijn klanten begrijpen mij soms ook niet, dus ik kan alles billijken. Hier scoor ik Warenar van P.C. Hooft, Esmorijt, een verhalenbundel van schrijvers over hun jeugd en wat gedichtenbundeltjes. De grote verrassing komt van Laura:
– Er staat nog grasmaaier daar achter in de hoek, kijk even of het wat is.
Het is een mooie, ook voor de helft van de prijs, dus die gaat ook mee voor vijftien euro en zo heb ik vandaag toch die vijf euro weer terugverdiend die de fietsenmaker mij van de week op zo slinkse wijze afhandig wist te maken. Bovendien schijnt de zon, spelen de kinderen en lachen de letters mij toe, en als kroon op de dag hebben we een heerlijk wijntje gedronken en het bankje voor het huis weer helemaal schoongespoten met de hogedrukspuit. Was het maar altijd zaterdag.

Ate Vegter, 9 april 2016

atevegter.wordpress.com

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s