Eind augustus hebben we de glazen opgehaald. ’s Morgens vroeg in de rij op het Zuideinde. In een gezellig half uur zijn ze uitverkocht. Wekenlang lang staan ze nieuw en onwennig in de kast tussen de ouderejaars, 2011 al wat knorrig en 2014 als altijd goedgemuts. De glazen van 2016 zijn nog niet ontgroend. Dat geeft een wat bibberig gevoel want ze hebben er heel verontrustende berichten over gelezen in de Volkskrant. Langzaam kruipen de dagen voorbij. Dan ontstaat er een levendige handel in de roodbedrukte glazen, maar in de kast blijft het nog rustig. Tot ook hier het noodlot toeslaat en een van de glazen plotseling met onbekende bestemming vertrekt. Moederziel alleen staat het achtergebleven glas nu op haar opeens veel te grote folder. Moet ze nu in haar eentje al die winkels afgaan? De andere glazen lachen om haar angstige gedachten. In je eentje? Je moest es weten. Je hebt nog nooit zoveel glazen bij elkaar gezien. Je kunt over de glazen lopen. September sleept zich voorbij als is het augustus. Prachtig nazomer weer en de ene dag nog mooier dan de andere. Eindelijk is het dan 1 oktober. Een prachtige dag, ’s morgen bij de weggeefwinkel en ‘s middags heerlijk in de tuin. Klokslag zeven uur betrekt de hemel. Een loodgrijze lucht legt zich over het kleine Monnikendam Als een leger dat zich samentrekt. BOEM PAUKESLAG daar ligt alles PLAT weer razen violen celli bassen koperen triangel trommels PAUKEN razen rennen razen rennen razen RENNEN STOP! Een donderslag bij herfstige hemels! De Wijnroute is begonnen! De regen gutst in de glazen. Dan maar wat water bij de wijn. We laten ons niet ontmoedigen. Ieder zoekt schuil bij de eerste de beste detailhandelaar. Daar klokt het rode nat in de glazen, flonkerend achter de nog steeds wat bibberige cijfers van 2016. Zo’n ontgroening is toch wel heftig. Dan hoor ik vreemde stemmen: Zie niet naar de wijn, wanneer hij roodachtig fonkelt, wanneer hij in de beker parelt; vlot glijdt hij naar binnen, ten slotte bijt hij als een slang en spuwt gif als een adder. Dan zien je ogen vreemde dingen en je hart spreekt wartaal; je bent als een, die in het hart van de zee ligt, als een, die op het uiteinde van een ra ligt. Men heeft mij geslagen, ik voelde geen pijn, mij gebeukt, ik merkte niets; wanneer zal ik wakker worden? Dan zoek ik hem weer op. In mijn handen jeukt een kaartje: gratis proeftraining van FitStudio Waterland.
Ate Vegter, 2 oktober 2016
met dank aan Paul van Ostaijen en de Prediker