Daar gaat de vader
Met zijn kleine meid
Meisje van zestien
Meisje tijd
Ze lopen naar de einder
Naar het einde van rondom
Dan net op tijd
Draait ze zich om
En komt weer terug
Ze is nu zeventien
Dat zie je zo
Ze heeft meer flair
En ze vindt alles maar zo zo
Zo gaan wij ook steeds
Heen en weer
Al hijgt de tijd ons in de nek
We laten ons niet gek
Maken
We malen er niet om
We heffen zelfs het glas
Op alles wat er komen gaat
En alles wat er was
Proost!
Ate Vegter, 31 december 2106
Altijd Verhalen