Het is best wel een aardige camping. Best wel, ken je dat? Altijd handig wanneer je geen uitspraak durft te doen. Oké, het is een hele leuke camping, met verschillende leefwerelden. Een kleine wandeling, samen met Wilfred, vertelt mij dat er niet alleen maar gewone kampeerders zijn zoals wij.
Wanneer je naar het water loopt, waar je kunt zwemmen, dan staan daar links alleraardigste gekleurde huisjes, lieve kleine huisjes. Toen ik vanmorgen uit de douche kwam zag ik dat er bijna allemaal stelletjes in zitten zonder kinderen. Stelletjes met jonge vrouwen en iets te dikke mannen met vrolijke korte broeken. De vrouw loopt heen en weer en de man staat wakker te worden. Even verderop is een soort ingekrompen nieuwbouwwijk, waar de kleine stacaravans met permanente voortenten veel te dicht op elkaar staan en je onder het eten goed kunt ruiken wat de buren eten. Ik moet denken aan de Rubroekstraat, volks en gezellig. Even verderop komen we weer uit het benauwde gevoel en daar staat de mooiste caravan van de camping. Het is een grijze druppel met roze randjes en hij is prachtig. Dan volgt er een grasparkeerplaats waar de meeste campers staan. Dat is wel het nadeel van een camper, dat je bij de andere campers moet staan en dat het meer voelt als parkeren dan kamperen. Dan is er achter het kleine douchegebouw onverwacht nog een heel terrein. Hier mag je niet met de auto komen en in- en uitladen moet binnen tien minuten. Kijk, dat zij regels waar je wat aan hebt. Ik voel me een indringer, maar we lopen wel gewoon door, alles vrolijk becommentariërend. Hier staan de grote stacaravans, zoals we die ook van Bakkum kennen. Mooie hekjes om de vaste staanplaatsen, met daarachter mannen die staan te kijken wat er gebeurt. Ze volgen ons met hun ogen en wij groeten hen opgewekt: “Goedemorgen heren!”
We lopen achterom terug en gluren menige huiskamer binnen met degelijke eethoeken van stevig eikenhout. Hier kom je niet voor je plezier, dat zie je direct. We lopen nog even langs het water en zijgen dan neer bij de op-een-na-mooiste caravan van het hele terrein. Wat heerlijk dat het zo dichtbij zo anders kan zijn.
Ate Vegter, 3 augustus 2017
http://www.atevegter.wordpress.com