796 Een nieuwe fiets

Een paar dagen geleden ben ik met Wilfred bij de Gamma. Hij wil een hekje bouwen voor de konijnen en of het hout in mijn auto past. Nu heb ik nog nooit iets vervoerd wat niet in mijn auto paste, maar om nou te zeggen dat alles erin past, bijna alles. Bij onze laatste verhuizing paste alleen het hoofdeinde van het bed er niet in, maar een paar konijnenplankjes, dat moet wel gaan. We lopen naar binnen en Wilfred zoekt uit wat hij wil terwijl ik een beetje rondneus, want zo’n Gamma is voor elke man een paradijs in wording. Nou ben ik helemaal niet van het knutselen, dat weet iedereen, maar snuffelen vind ik wel erg leuk. Ik ben onder ons gezegd natuurlijk wel heel handig en ik zie ook altijd heel snel wat een ander fout doet en stiekem vind ik het ook wel leuk om het zelf te doen, maar dat hoeft niemand te weten, want voor je het weet denkt iedereen, handig zo’n buurman en handige buurmannen hebben we al genoeg en dat zeg ik zonder wat dan ook. Goed, ik loop een beetje te kijken en zie behalve allerlei gereedschap en apparatuur waar ik niets van begrijp ook een prachtige fiets staan. En een mooie fiets is iets waar iedereen onbewust naar kan verlangen. Eigenlijk is het gewoon mijn fiets die daar staat, alleen heb ik hem nog niet gekocht. Nu is er wel een klein probleem, want ik heb al een fiets. Ik stap even op mijn fiets en voel hoe hij zit. Ja, perfect natuurlijk. Helemaal goed, die fiets van mij. Ik loop naar Wilfred, die zo’n beetje klaar is en we laden alles in de auto. Met een onrustig gevoel rijd ik zonder mijn fiets naar huis, waar ik mijn oude fiets op Marktplaats zet, bij het prachtige oude bed van Sofieke, wat tot mijn verbazing niemand wil kopen – ja, voor drie tientjes, maar dat gaat mooi niet door. Er is wat meer belangstelling voor mijn fiets en gisteren heb ik hem verkocht aan de aardige vader van een onzekere zoon. Nog wel even de voetensteuntjes eraf gehaald, want zo ben ik dan ook wel weer. Straks ga ik naar de Gamma mijn eigen fiets ophalen. Heb jij daar nou ook wel eens last van, dat je gewoon iets moet hebben, met hoofdletters. Ik heb het niet zo vaak, maar soms is het zo sterk, dat niets helpt. Alleen kopen. Hij ziet er leuk uit en hij zit ook lekker, maar hij rijdt fantastisch. Echt mijn fiets, hij voelt zich al helemaal thuis hier.

Ate Vegter, 16 september 2017
http://www.atevegter.wordpress.com

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s