Er is een tijd om te zaaien en een tijd om te oogsten, zoals je misschien wel eens ergens gelezen hebt. Nu hebben wij niet gezaaid en ook met oogsten zijn we dit jaar te laat. De vogels zijn ons voor. Jaren geleden, toen de oude buurman nog leefde, hebben wij in overleg met die oude buurman vier wijnranken geplant op de erfscheiding, tegen het hek, aan de kant van de buurman, vandaar dat overleg, zodat onze oude konijnen, Jeroen en Juliette, de druiven niet zouden opeten. Twee witte en twee rode. De witte druiven links hebben het eigenlijk nooit goed gedaan, wel gegroeid, maar geen vrucht gedragen. De rode druiven bloeiden of het hele hek van hen was. Ze groeiden en bloeiden en droegen druiven bij de vleet. Na een paar jaar waren we het zat en hebben we de witte druiven weggehaald en de rode naar links geleid en die grepen hun kans en groeiden maar door en elk jaar vierden we de druivenoogst alsof we in Frankrijk woonden. We hebben er zelfs een paar keer druivensap van gemaakt. Dat is niet zo moeilijk, met persen kom je al een heel eind. Ik heb mij nooit gewaagd aan het echte wijnmaken, ook al omdat die van de boodschappenwinkel zo lekker is en het hele jaar door. Soms vergaten we wel eens te oogsten en dan opeens, zo eind september, was alles weg. De vogels weten het kennelijk ook precies wanneer dat allemaal klaar is, maar eerlijk gezegd hadden we het nog nooit gezien, tot vandaag. We zaten net te eten toen de lucht zwart werd van de spreeuwen. Die blijven normaal mooi hoog in de lucht in formatie bijeen, maar nu daalden zij gezamenlijk in duikvlucht neer op onze druivenstruikjes. Snel, snel, een foto! Een filmpje! Voor je het weet zijn ze weer weg. Ja, ze eten echt niet alles in een keer op. Komen rustig morgen weer terug, vaak op dezelfde tijd, want ze schijnen een wijnroute te hebben, een krantenwijk zeg maar, die ze elke dag afwerken en aanpassen aan waar wat te halen valt. Nu is dat hier en morgen weer daar, maar daar hebben we geen foto’s van. En dan moet wijnmaand oktober nog beginnen. Dat zal met het drinken te maken hebben, bedenk ik. Eerst plukken en dan persen en feesten en drinken. Nu wel dronken van spijt dat ik vroeger nooit naar Frankrijk geweest ben om druiven te plukken. Je suis heureux que vous êtes venu encore, mais vous êtes en retard, zei mijn vader vroeger al. Altijd maar te laat.
Ate Vegter, 22 september 2017
http://www.atevegter.wordpress.com
ate vegter 