Het is 6:58 uur op de wekker en zaterdag. Ik sta op en poets mijn tanden, kam mijn haar en trek mijn sportkleertjes aan. Waarom dat zo lang duurt weet ik ook niet, maar om 7:21 vertrek ik voor een rondje Hemmeland. Tijd is een factor vandaag. Ik loop op training 21, met drie keer tien minuten hardlopen en steeds twee minuten pauze, maar ik loop alles in één keer. Toch Ab Nieuwdorp eens bellen dat hij een follow-up in elkaar draait. Het is rustig en stil, maar verre van saai, want om te beginnen kom ik plotseling op een zandpad terecht, naast de Jachthaven Hemmeland. Ik merk dat dat veel zwaarder loopt en het asfalt daarna is een verlichting. Dan belt mijn telefoon spontaan het alarmnummer. Ik kan nog net ophangen voordat er wordt opgenomen. Zou Piep enig idee hebben, waar dat woord ophangen vandaan komt? Toen ik haar een paar weken geleden een plaatje van een telefoon uit de jaren veertig liet zien, wendde ze zich verveeld af: weet ik toch, papa! Even later valt mijn oortje uit mijn oor en daar is de zon ook: O zon bon jo ol bogonnon! O Oto, wot bon jo vroog! Do normool! Hot os zotordog! De zon praat altijd een beetje met een hete aardappel in de mond. Daar kun je begrip voor hebben, maar het is ook een beetje aanstellerij. Inmiddels loop ik wel lekker. Lopen is leuker dan liggen, lopen is leuker dan lezen, lopen is leuker dan leven. Ik begin er toch aardig aan verslaafd te geraken. En ik ken mijzelf. Ik weet hoe gemakkelijk dat ging met roken en drinken en nu dan weer met lopen. Ik voel de afkickverschijnselen zich al verzamelen. Zij hijgen in mijn nek, maar ik loop toch maar rustig door. Daar is de finish alweer in zicht. Het dak glinstert in de zon. Nog even het hoekje om en ik klok precies af op 7:54. Een rondje van 33, denk ik met Theo Koomen. Vorige keer 38. Is dat nu slechter (korter gelopen) of beter (sneller gelopen)? Tijd is een factor. Ik douche en kleed mij aan. Straks om negen uur staat Wilfred voor de deur. We gaan naar de Volvo Klassiekerbeurs in Rosmalen. Ik trek een wit overhemd met een blauw streepje aan, een spijkerbroek en een grijs colbertje, zodat ik niet opval tussen de andere bezoekers. Dat is voor eventuele onderhandelingen altijd beter. Zouden ze nog een oranje Volvo hebben? Of een mooie 164? Eerst nog koffie en een boterham. Alles op z’n tijd.
Ate Vegter, 23 september 2017
www.atevegter.wordpress.com
ate vegter 