807 Recht zo die gaat

Het is nog vroeg in de ochtend. Welke kleren ik zal aantrekken? Een spijkerbroek, dat kan niet. Wel mijn zwarte pak, dat is goed, geen coltrui, maar een overhemd. Een wit overhemd en een stropdas. Hoe lang is dat geleden dat ik een stropdas droeg, toch al meer dan een jaar, o nee, op het Binnendijkfeest aan het begin van de zomer en daarvoor droeg ik een keer de Mickey Mouse stropdas op speciaal verzoek van Piep.

Vandaag kies ik voor de blauwe zijden stropdas uit Vietnam, pochetje erbij, keurig. Hm, het staat toch wat koel, toch maar de gouden stropdas, nou ja, goud met een zwart streepje, dat staat wat warmer dan blauw. Ik ga naar beneden en begin met bijten en koffiedrinken. Piep en Lief gaan even later de deur uit naar school en kantoor. Ik lees de krant. Dan is ook mijn tijd gekomen. Ik trek mijn mooiste witte sneakers aan en stap in de Volvo. Amsterdam is zo mooi, zo vlak na de spits, als alles weer een beetje op adem komt. Ik ben ruim op tijd en kan gemakkelijk parkeren, al is de weg hier en daar opgebroken, maar zo hoort het in de grote stad, lees Joachim Stiller maar. Altijd vooruit. Ik loop het ruime gebouw in. Er is een soort paspoortencontrole, waar alles in een bakje moet en wij door de scanner. We hebben vier zaken en de rechter is een vriendelijke mevrouw. ‘Ik ben de rechter’, zegt ze bij het begin van elke zaak. Dat weten wij natuurlijk ook wel, maar het is toch mooi om het nog eens uit de mond van de rechter zelf te horen. De ochtend verloopt bijna statig en het is mooi om elke zaak van verschillende kanten te bekijken. De rechter maakt ruimte en rust en ze zegt dat ze erover zal nadenken. Het voelt een beetje als twee kleine kinderen die om de beurt hun verhaal aan mama vertellen.

Tussen de zaken is er veel wachttijd. In de gangen van het gerechtsgebouw hangt kunst. Willem hangt er ook natuurlijk en verder wat abstracte kunst. Hier en daar staat een beeld en hé, de stelling van Pythagoras! Het is aardig, maar Iris en Els zouden hier zeker niet misstaan. Integendeel, daar zou de boel wel een beetje van opleven. Waarschijnlijk is dat niet de bedoeling en loopt het recht soepeler in een ietwat gezapige omgeving. Fijn, dat ik hier niet elke dag hoef te zijn.

Ate Vegter, 29 september 2017
www.atevegter.wordpress.com