Wat moet ik toch met al die hardloopverhalen? Houdt het dan nooit op? Natuurlijk, het stopt vanzelf. De dood slaat niemand over, al ben je burgemeester van Amsterdam en zeer geliefd, de dood vergeet niemand, al is de dood ook weer niet iemand die overal aan denkt, hij is zelf ook niemand, meer de afwezigheid dan de aanwezigheid van iets, maar goed, iedereen komt aan de beurt, hoe erg en onbegrijpelijk dat ook allemaal is. Nou ja, zo onbegrijpelijk is dat ook weer niet want als je om je heen kijkt dan zie je dat overal het leven begint met geschreeuw en eindigt in stilte. Vandaag is de sterfdag van mijn vader, 32 jaar geleden alweer, ik was toen ook precies 32. Het mooie is wel dat de dood altijd gaat over de dood van een ander. Dat is logisch ook want mijn eigen dood ga ik echt niet meemaken. Zolang ik er ben, ben ik niet dood en zodra ik dood ben, ben ik er niet meer. Ik ben dus in wezen nooit dood. De dood betekent de onmiddellijke afwezigheid van het ik. In die zin ben ik in mijn leven als enige onsterfelijk, maar dat geldt natuurlijk voor iedereen. Denk daar maar eens over na. Ik loop ondertussen bijna om de dag een stukje, met nog steeds op de achtergrond de muziek van Bizet op 4, eh Fit op 4, met vandaag ook Yann Tiersen op de piano met Sur le Fil van het album Pour Amélie. Ik hoor de muziek terwijl ik mag wandelen, maar ik loop door omdat ik al verder ben dan deze training 23 en de muziek alleen terugluister omdat het zo prettig is om op klassieke muziek te blijven lopen. De muziek van Tiersen overvalt mij op de brug van de provinciale weg naar het Noordeinde en ik voel zodra de muziek inzet en sterke drang om te huilen, met trage uithalen. Zo kan troost ook verdriet oproepen bedenk ik, maar ik loop over het verdriet heen en dan is het moment alweer voorbij. Thuisgekomen zoek ik direct de muziek op op Spotify en het is nog steeds prachtig en stil, maar de ontroering laat zich niet meer zien. Zo begint de nieuwe dag met lopen en schrijven. Wat moet er toch van mij worden als ik uitgeluisterd ben? Kan die lieve Ab Nieuwdorp van fitop4.nl niet nog 27 potkastjes in elkaar timmeren? Dan hebben we allemaal weer nieuwe loopmuziek. Niet dat ik direct van plan ben om het nog verder uit te bouwen naar een uur of zo, maar gewoon om te consolideren. Het is heerlijk om dat op klassieke muziek te doen, maar het is ook wel weer lekker dat het nu klaar is. Hopla! Onder de douche!
Ate Vegter, 12 oktober 2017
http://www.atevegter.wordpress.com
ate vegter 