Wanneer ik vanmorgen wakker word en een kopje koffie wil gaan zetten, zie ik dat het een enorme chaos is in de keuken. De tafel is niet afgeruimd en het aanrecht staat vol. Wat is hier in vredesnaam aan de hand, wil ik denken, maar dat lukt niet want ik ben niet voor niks gestopt met drinken en weet nog precies wat er gebeurd is en bovendien heb ik geen hoofdpijn, wat op dit moment ook niet iedereen kan zeggen.
Goed, we deden dus mee aan Heel Monnickendam Smult. Ja, ik moet het bekennen, we houden erg van koken en competitie en voor je het weet zit je dan mee te doen en laat je je opjutten door een houten spateltje met stimulerende teksten als Ga voor Goud! Kook ze! Ik weet niet wat jullie doen op zaterdagavond, maar wij doen dan dus mee. Het was heel gezellig, dat wel, ook al hebben we niet gewonnen, maar laat ik bij het begin beginnen, anders snap je d’r niks van. Vroeger heette het Gluren bij de Buren en toen heette het Gluren en Eten bij de Buren en nu is het dan HMS. We verzamelden voor een glaasje en de verdeling van de eerste ronde in het clubhuis aan het Nooreinde. Iedereen was toch een beetje gespannen, want ja het zijn dan wel je buren, maar toch ook een beetje vreemde mensen, anders hoef je niet mee te doen. Gelukkig viel het allemaal mee en kan ik helaas geen ernstige ongeregeldheden melden. In de eerste ronde waren wij zelf aan de beurt voor het voorgerecht. Je moet dan wel de juiste mensen meekrijgen, maar ze liepen gewoon met ons mee en wij wisten de weg. Het was nog vroeg en Laura had een heerlijk paddestoelensoepje gekookt waarvoor we nog stad en land hadden afgereisd voor alle ingrediënten (paddestoelen). Er kwamen ook nog twee journalisten langs voor een of andere uitzending. De soep werd onmiddellijk afgekeurd. Kouwe soep, was het smalende oordeel. Ja, vind je het gek, als je als mosterd na het voorgerecht binnenkomt. Nou ja, de tweede ronde ging al veel beter, dat was in de buurt en wij konden het niet vinden, maar gelukkig kwamen we onderweg Inetrees en Erik tegen en daar was het. Was ook heel gezellig en we hebben erg gelachen en kwamen nog helemaal in tijdnood, nou dan weet je dat je goed zit. Gelukkig hebben we ook daar heerlijk gegeten en kwam de jury niet meer langs. Echt een ontspannen moment.
Dat was wel anders in de derde ronde, want ja, dat was de finale, waarvoor wij al gelijk afgevallen bleken te zijn. Alle toetjes werden geproefd door de steeds strenger kijkende keurmeesters, maar dat kwam omdat ze gaandeweg misselijk waren geworden van alle heerlijkheden. Emiel en Jolan wonnen de zilveren spatel en goud werd ook gewonnen. Ik zie het zo voor me, maar heb er geen namen meer bij, misschien heb je dat ook wel eens. Het was al met al heel gezellig en de toetjes overheerlijk maar de muziek enigszins over de datum, want wie kwam de feestvreugde nog verhogen? Precies. Zo kon ook deze avond niet meer stuk en wij naar huis.
Ate Vegter, 5 november 2017
www.atevegter.wordpress.com
ate vegter 