Nog even over het stadhuis. Iedereen weet natuurlijk dat er geen mooier stadhuis is dan dat van Rotterdam, maar Amsterdam heeft natuurlijk wel de kans gehad om even z’n best te doen, wanneer in de jaren tachtig het nieuwe stadhuis annex muziekgebouw gebouwd wordt. Het klinkt zo veelbelovend, een operahuis aan de Amstel en eerlijk gezegd heb ik er ook vele uren genoten van de prachtigste muziek.
Nog voor dat het officieel geopend wordt ben ik er al binnen. Het is nog in aanbouw en je mag er vanzelf niet zomaar in, maar als je een beetje doet alsof je neus bloedt, dan kom je overal. Dat is nog steeds zo. Niet vragend om je heen kijken, maar gewoon met iemand meelopen en doen alsof je er al jaren werkt. Werkt bijna altijd, maar het hoeft niet altijd. Anyway, ik woon in die tijd vlak in de buurt en loop er vaak even binnen en geniet van de ruimte en de prachtige open sfeer die het gebouw ademt. Ik ben erbij wanneer de stoelen worden binnengedragen waardoor de grote zaal transformeert van een veilingloods tot een concertzaal en verlustig mij aan het diepe rood. Ik dwaal door de zalen en kamers waar later de dansers zullen oefenen en huilen en hoor de muziek die hier overal zal klinken in mijn hoofd alsof daar al die stoelen staan. In het stadhuisgedeelte ben ik voor de oplevering nooit geweest. Ik weet niet waarom, wellicht wordt ik meer aangetrokken door muziek dan door werk. Later, en zeker wanneer ik sinds het begin van dit millenium voor de gemeente werk, kom ik wat vaker in het stadhuis en iedere keer opnieuw voel ik mij verdwaasd en verdwaald. Ik denk dat je er echt elke dag heen moet, wil je dit gebouw een beetje onder de knie krijgen. Maar ach, wat geeft het.
Toch is er nog iets wat ik niet begrijp en dat is de plek van de portiers. Ze zitten in een onlogisch hoekje, wat je maar amper kan vinden, als vriendelijke wegwijspieten hun belangrijke werk te doen. Dat had nog wel iets beter gekund, Cees Dam. Een mooie entree, waar die gasten dan zo zitten dat je er vanzelf heen loopt, verzin het maar. Is maar een dingetje, kan ook onhandig zoals nu natuurlijk. Is allemaal niet zo erg.
Nog even over de bijnaam Stopera, je denkt misschien dat dat een samenvoeging is van stadhuis en opera, maar het is een samenvoeging van de protestleus Stop de Opera. Om die reden is deze naam ook nooit gebruikt in de officiële communicatie van het gebouw, wat weer jammer is voor de volksmond, die het wel graag heeft over de Stopera en er net als ik ook graag naartoe gaat, voor de muziek dan, hè.
Ate Vegter, 9 november 2017
http://www.atevegter.wordpress.com
ate vegter 