896 De laatste dag

De eerste dag van de week is de laatste dag van het jaar. Hij verglijdt in regen en wind en terwijl de dag van traagheid bijna niet om wil glipt het jaar uit je handen waar je bij staat. Wat heeft 2017 ons gebracht en wat heeft het genomen? Voor mij was het het jaar waarin mijn broer Wobbe is overleden. De eerste van ons zevental. De cirkel heeft nu een andere schakering gekregen en we zullen de schittering van zijn scherpe tong en zijn luchtige humor, zijn ingewikkelde vraagstukken en positieve houding missen.

Maar er is meer. In eigen huis namen wij afscheid van dwerghamster Julie, die voorgoed verhuisde naar Jonathan en Hadassah en nu niet meer de kans loopt opgepeuzeld te worden door onze nieuwe aanwinst. Dat is toch wel een van de hoogtepunten van het afgelopen jaar, de komst van Tommy! O, wat is het een lief en leuk en mooi en grappig en aanhalig, lui beest. Niet dat je zo zou willen leven, maar het heeft toch wel iets, de kunst van het nietsdoen wisselt hij af met jagen op alles. Hij heeft heel erg zijn eigen karakter, eigenwijs als een Vegter en meegaand als een Mars en ook vaak andersom. Zo wil hij wel graag in ons gezelschap zijn, maar niet op schoot, wil hij wel graag wat eten maar alleen uit zijn eigen bakje en liever geen verse ham. Kattenbrokjes zijn zijn traktatie, met poezensnoepjes als afwisseling voor een evenwichtig menu. Een heerlijke kat en een prachtige poes.

Verder ben ik dit jaar begonnen met hardlopen. Het heeft mij na een paar lastige eerste weken veel plezier gebracht, wat ik niet direct had verwacht, maar waar de app Fit op 4 met zijn eindeloze klassieke muziek alles aan heeft bijgedragen.

Ook het samen sporten heeft veel plezier gegeven. Twee of drie keer per week naar Fitstudio Waterland, waar het altijd gezellig is, alsof wij ooit bedacht hadden dat dat leuk zou zijn. Het bevalt goed en we gaan ook wanneer we geen zin hebben. Ik ben nu sinds juli in gewicht afgenomen van 102 naar 89 en we zijn er nog niet. Over het gewicht van Laura kan ik kort zijn en dat ben ik ook.

Wij prijzen ons verder gelukkig met onze lieve Sofieke en ook de konijnen mogen er zijn, ook van Tommy inmiddels, al worden er ogenschijnlijk nog wel uitgebreide kennismakingsgesprekken gevoerd. Nog een paar uur en dan knallen we eruit.

Tot volgend jaar! Goede wissel!
Ate Vegter, 31 december 2017
www.atevegter.wordpress.com