900 Operatie je-weet-wel

Het leven van een man en zijn kater gaat niet over rozen. Katers zijn lief en trouw, maar willen ook nog wel eens graag uit de band springen. Het zijn net mensen. Nu hebben wij daar geen bezwaar tegen, maar om in korte tijd de hele buurt met nestjes te bezwangeren, dat gaat ons ook wat ver. Bovendien is het gedrag van een gecastreerde kater veel aangenamer: trouwer, rustiger, liever, vadsiger, dikker, gezapiger. Net een man.

Ik weet niet of je er zelf al aan gedacht heb, het is maar een tip, alleen een idee en je hoeft het niet te doen, maar misschien heb je toch de neiging om het even met hem te overleggen. Nee hoor, doe maar niet. Een beetje onrust en een beetje wild is nog wel zo aardig. In ieder geval is het voor Tommy nu te laat. Vanmorgen om half negen staan we bedremmeld bij de dierenarts met de bench in de hand, Een bench is een vrij grote kooi met een handvat, waarom het een bench heet weet ik niet. Misschien vinden mensen het vervelend om hun huisdier in een kooi te vervoeren. In ieder geval is de ruimte beperkt en zitten er tralies voor, wat wel weer handig is, anders is hij zo weg. Zo gaat-ie gedwee mee, al kijkt hij wat nieuwsgierig verbaasd, sip, schrikachtig bijna, nuchter sinds gisteravond zes uur. Ik verwachtte dat hij veel meer om eten zou vragen, maar dat viel mee. Tommy is echt een lieve en rustige kater, al voor het mes. Vandaag gaat het gebeuren. We ruilen in één operatie twee balletjes voor een chippie. Sofieke klampt zich aan Laura vast wanneer we zonder Tommy weer naar buiten lopen. We maken er een mooi dagje van en gaan naar de garage de duurzame Volvo 240 ophalen, die gisteren 25 jaar geworden is, wat we ook nog zouden kunnen vieren. Dan even langs de kringloop in Wormerveer, die veel te groot is voor de hoeveelheid tijd die we hebben, zodat ik maar twee boeken kan kopen en op het laatste moment de prachtige historische atlas van J.Bos terugleg.

Om half twaalf kunnen we Tommy al weer ophalen en die willen niet langer dan nodig in medicinale zorg laten. De Volvo rijdt heerlijk en golft lekker mee met de storm, zoals we dat van hem gewend zijn. Hier en daar zijn er wat wegen geblokkeerd door afgewaaide takken maar hij loodst ons overal keurig langs. Tommy is blij dat hij weer thuis is en vertelt zijn avonturen direct aan de konijnen. Nu alleen nog een afdakje voor de fietsen maken en ook deze dag kan weer terug in de kast.
Ate Vegter, 2 januari 2017
www.atevegter.wordpress.com

Plaats een reactie