2018 wordt het jaar van Nee. Het is maar dat je het weet. 2017 was het jaar van ik ook, me too, weet je nog, maar nu is het nee. Het is basta, afgelopen, uit, zowel uit als thuis. Het is een trend die je overal om je heen ziet en die thuis ook al hard heeft toegeslagen. Wie kent er geen mensen die gestopt zijn met iets.
Je kan overal mee stoppen, met roken, drinken, vlees eten, teveel eten, facebooken, whatsappen, wordfeuden, foto’s maken en filmpjes. De paus heeft daar ook een hekel aan, al die mensen die maar staan te filmen. Toen hij zijn nieuwjaarswens uitsprak, stond hij tegenover een menigte met allemaal de telefoon in de aanslag om dit unieke moment, je bent niet elke dag bij de zegen van de paus, te filmen, waarop de paus ogenschijnlijk laconiek, maar misschien toch ook wel enigszins geraakt, de mensen vroeg niet hun telefoon, maar hun hart te verheffen tot God. Kijk, daar kun je mee thuiskomen. Laat die telefoon maar zitten. Je hebt er niks aan. Je ziet ook minder met telefoon. Uit onderzoek blijkt dat mensen zich meer herinneren, wanneer ze gewoon kijken dan wanneer ze foto’s maken. Terwijl ze zeggen foto’s te maken om het zich te herinneren, maar je maakt een foto en je bent uit het moment. Stop met foto’s maken en filmen en kijk! Wil je nog meer zien, dan moet je er misschien even bij gaan zitten en gaan tekenen, want als je tekent zie je meer. Dat weten ze in het Rijksmuseum, waar ze het tekenen van kunst erg stimuleren.
Toen ik in een grijs verleden nog op de pedagogische academie zat leerde onze tekenleraar ons dat ook. Hij had een tekenmethode voor het lager onderwijs geschreven onder de welsprekende titel: Kijk, als je tekent zie je meer. En wie schetst mijn genoegen, nu ik zie dat diezelfde methode op de basisschool nog steeds in gebruik is. Dat zal hem goed doen, waar hij ook is. Hij had wel meer interessante inzichten en regels: Kijk naar gewone dingen! Kijk uit je doppen! Niet fluiten! Daar had hij echt een hekel aan en sommige leerlingen konden amper tekenen zonder te fluiten, niet dat het met fluiten veel beter ging, maar het moest echt zonder.
Thuis zijn wij ook gestopt. Ik zal er niet teveel over uitweiden, maar we zijn sinds kort gestopt met kopen en begonnen met opruimen. Opruimen geeft ruimte en stoppen met kopen misschien ook wel. Dat weet ik nog niet. Het idee is dat wanneer er iets kapot gaat we het gaan repareren. Dat is eigenlijk niks voor mij. Ik ben wel reuze handig, maar dat weet verder niemand en dat wil ik graag zo houden, want voor je het weet maak je alles wat los en vast zit. Nee, we gaan niks kopen, alleen bij de IJhallen en de weggeefwinkel, maar dat is eigenlijk geen kopen, toch?
Ate Vegter, 18 januari 2017
ate vegter 
Vorig jaar ben ik ook begonnen met opruimen. Kamer voor kamer bekijken waar we echt van buiten kunnen. Nu kopen we alleen nog iets als we het echt nodig hebben of ter vervangen van iets. Dus als we iets kopen moet er iets anders de deur uit. Al ruim een half jaar houden we dit vol en hebben we ook al leuk kunnen sparen. Moeilijk in het begin maar het gaat ons steeds makkelijker af. Succes!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooiste zin: “… wie schetst mijn genoegen…”
Een mooi en observerend verhaal; wie schetst mijn genoegen dat je mijn hart verhefte tot een aangenaam verpozen, jouw verhaal lezend en be-kijkend op mijn mobieltje!
Nu heb ik veel om over na te denken.
LikeLike