Als de gang er uit is wordt het wel lastig om vol te houden. Ik merk dat aan het lijf, dat niet meer echt lekker wil. Ik ben nu al enige tijd geleden gestopt met hardlopen, om precies te zijn vlak nadat ik mijn eerste officiële wedstrijd van 5 kilometer gelopen had. Zo zie je maar dat ook daar risico’s aan verbonden zijn, maar eerlijk gezegd heeft het meer te maken met de wintertijd en nadat ik een paar keer in de glibberige kou heb gelopen ben ik er wel klaar mee.
Ik heb ook ’s morgens vroeg gelopen, dat is mooi, maar toen het sneeuwde, zo lang geleden alweer, ben ik ermee gekapt. Ik heb nu besloten dat ik weer ga lopen wanneer het weer zodanig is hersteld dat ik zonder trainingspak naar buiten kan. Lopen doe ik in het kort en een trainingspak is alleen om je naar de lokatie te begeven waar je gaat sporten en niet om in te sporten. Dat is dan het hardlopen. Tot maart. Dan zit de klad ook in de sportschool. Ik heb een hele tijd drie keer per week gesport en ben toen overgegaan op twee keer. Daar begint het al. De laatste weken vind ik het steeds moeilijker om te gaan en ik ga regelmatig nog maar één keer. Op de vraag hoe het gaat, antwoord ik altijd lekker of zoiets, waardoor mijn gebrek aan motivatie en discipline binnensmonds blijft. Maar nu heb ik er op de fitstudio in gesprek met de sportinstructeur toch iets over gezegd. Hij heeft een gemoedelijke aard en een hoofd vol sport. ‘Ja,’ zegt hij, ‘de resultaten boek je op de dagen dat je niet gemotiveerd bent.’ Kijk, zo trap ik gelijk een tandje harder. ‘Die moet ik onthouden voor het pianospelen van Piep,’ zeg ik, daarmee het advies doorgevend. Stop. Ik moet het voor mijzelf gebruiken. We maken nog een praatje over Feyenoord en Ajax en ik bedenk dat ik die wedstrijden toch een beetje moet gaan volgen, want ze denken hier dat ik dat allemaal bijhoud, maar ik mijn hoofd blijft dat ene zinnetje hangen.
Volgende week schakel ik weer op naar drie keer per week, dan is het ook minder erg om een keer te missen, troost ik mijzelf. Zo zoek ik voortdurend de ruimte om een beetje aan te klungelen, wat ik ook wel het leukste vind, anders moet ik straks nog serieuze gesprekken gaan voeren over het centrum van de verdediging en zo. Ja, je vangt wel eens wat op, maar daar gaat deze jongen mooi niet aan beginnen.
Ate Vegter, 27 januari 2018
www.atevegter.wordpress.com
Variatie is de schaduw van motivatie.
Eerlijk verhaal, waarin veel mensen zichzelf terug vinden.
LikeGeliked door 1 persoon