Ik heb het boek van iemand gekregen en er was ook iemand heel enthouisiast over Het Rosie Project. Ik ben vergeten wie dat waren. Ik heb hier en daar nog wel iemand aangesproken waarvan ik dacht, die zou het geweest kunnen zijn, maar dat waren allemaal missers. Mocht jij degene zijn die mij dit boek heeft gegeven of het hier zag liggen en er iets aardigs over zei…
Het Rosie Project is een uiterst geestig boek, ‘heel grappig’ schreef ik voorin, onder mijn handtekening en de datum waarop ik het begon te lezen, terwijl ik normaal gesproken nooit dat soort notities toevoeg. Wel zet ik er nu soms de datum in waarop ik het begin te lezen in plaats van de datum waarom ik het koop of krijg. Het idee is dan dat ik daaronder de datum schrijf waarop ik het uit heb, maar dat gaat maar zelden goed en is ook hier misgegaan. Het is ook maar koketterie om bij te houden hoe lang je over een boek doet….
Ik heb het in een paar dagen uit en heb er nog dagen van nagenoten. Een heerlijk boek. Het verhaal is simpel, zoals alle goede verhalen. Don Tillman, een autistische professor in de genetica, wil graag trouwen en start het Echtgenote Project, met een vragenlijst van zestien pagina’s voor alle potentiële bruiden. Hij wil niet trouwen met iemand die op een van de vragen uitvalt en hij wil ook geen tijd besteden aan iemand, waarvan hij had kunnen weten dat het toch niks zou worden…
Zo is hij op zoek naar de ideale partner, in overleg met een stel goede vrienden, die hem helpen. Het zijn bijna de enige vrienden die hij heeft meldt hij, want ook voor vrienden zijn er strenge kriteria. Ondertussen brengt zijn beste vriend hem in contact met Rosie. Zij lijkt onderdeel van het Echtenote Project, maar blijkt achteraf de vragenlijst niet te hebben ingevuld en valt dan ook al snel door de mand, want ze rookt (onder meer)…
Rosie is op zoek naar haar echte vader en omdat Don geneticus is kan hij haar daar heel goed bij helpen en ze starten het Vader Project. Ze verzamelen van alle mogelijke kandidaten op allerlei manieren dna, vaak zonder dat die het zelf weten en dat leidt tot allerlei hilarische verwikkelingen. Het boek geeft inzicht in de opmerkelijke manier van leven van deze autistische prof. Het is een feest om te lezen. Echt zo’n boek waarvan je het na 333 pagina’s jammer vindt dat het uit is. Gelukkig is er een vervolg: Het Rosie Effect.
Ate Vegter, 2 april 2018
www.atevegter.wordpress.com
ate vegter 