Het gras is weer gemaaid en de zon schijnt. Nou ja, nu even niet, maar gisteren. Dat is toch ook mooi. Voorbij weliswaar, maar toch. Grasmaaien mag wel op mijn bucket list. Ik word daar wel gelukkig van. Het levert een mooi resultaat op en het vraagt net even wat meer aandacht om het mooi te doen. En het ontspant.
Het mooiste van grasmaaien is wel de geur van pasgemaaid gras. En dan niet met je snufferd erboven hangen, maar zo’n onverwacht moment waarop die geur zomaar opeens je neus binnendwarrelt. Dat is eigenlijk het lekkerst, net als met poepen zeg maar, maar dat heeft ook niet iedereen misschien.
Goed, grasmaaien dus op je bucket list. En waar wil je dan nog heen? Naar huis. Geen verre bestemmingen? Nee hoor, niet per se. Maar jullie gaan toch naar Vietnam? Ja, maar dat hoeft niet, het kan. We doen het wel en het is ook leuk, maar wat mij betreft ga ik net zo lief naar Frankrijk of Noorwegen of de Kop van Noord-Holland. Wat met de caravan goed bereikbaar is vind ik ook al gauw leuk.
O ja, over de caravan gesproken, ik dacht dat jullie plannen hadden om een camper te kopen? Ja, we hebben even gekeken, maar het blijven plannen hoor. Maak je niet ongerust. Misschien dat we een keer wat gaan huren, om het een beetje uit te proberen, maar voorlopig blijven we nog even bij de caravcan. Moet het weer wel wat opknappen, want kamperen met regen, dat vinden we dan weer niks. Kun je begrijpen toch? Ja, dat heb ik ook wel een beetje. Maar ik ben überhaupt wel een mooi weer wandelaar. O, nou dat zul je mij echt niet zien doen hoor, wandelen. Dan liever een beetje rennen, als het dan toch moet.
Maar het hoeft niet, natuurlijk. Dat is juist het prettige. Dat er steeds minder hoeft. Dat alles vanzelf vervloeit van vaste stof naar vloeibaar, totdat je gasvormig bent en voorbij. Nou, nog even een beetje gasgeven dan maar.
Ate Vegter, 15 april 2018
www.atevegter.wordpress.com
ate vegter 