1035 Uitzonderingen voor een kattenkop

Wat is het toch heerlijk om niets te kopen. Alleen boodschappen. En wanneer je op vakantie bent. En cadeautjes natuurlijk. Cadeautjes mag altijd, want dat is voor iemand anders. Of voor elkaar. Dat mag ook als het zo uitkomt. En de IJhallen natuurlijk, dat is maar af en toe. En de weggeefwinkel. Daar mág je helemaal niet betalen. Ja, je mag wat géven, maar dat telt niet.

Verder kopen we niets. Dat bevalt goed. Mooi pak in de vakantie, ondergoed in de vakantie, een mooie jurk. Heerlijk. En de verjaardagen komen eraan. Dat is helemaal een feest. Zondag om precies te zijn. Tommy is het eerste jarig. Voor hem hebben we een kattenluikje gekocht. Niet het gewone klapwerk, maar een luikje dat werkt op een chip.

De chip zit in het kattenkopje en de batterijen in het luikje. En die werken dan samen, herkennen elkaar en floep! De vergrendeling schiet open. Tommy kijkt eerst wat verbouwereerd, maar komt dan toch naar binnen. Je kan instellen of hij naar binnen of naar buiten kan of allebei. Het werkt feilloos, zonder mankeren wordt hij steeds opnieuw toegelaten terwijl Jopie zit te kijken. Die komt er niet in. Dat is precies het scheidende principe dat hier in plexiglas wordt bewerkstelligd. Tommy zelf begrijpt het ook nog niet helemaal. Probeert soms met zijn pootje het luikje te openen, maar dat gaat niet. Het gaat alleen open voor zijn kop.

En dan de konijnen. Die staan wel te kijken. Begrijpen normaal gesproken al niks, maar nu kun je de verbazing in de ogen lezen: ‘Ja het is wel een luikje, maar het werkt niet voor ons. Je moet een chip hebben of zoiets.’ ‘Een chip? Ik heb niet eens een pasje!’ ‘Nou, dan kom je er dus never nooit niet in.’

Dat is ook precies de bedoeling. Nadat ze al het houtwerk hebben afgekloven is nu de maat vol. Je kunt aan het raamkozijn op de foto precies zien wat ik bedoel. En Jopie en Bob kunnen komen spelen, maar ze moeten wel huis eten en slapen. Zo eenvoudig is dat. Na de Pinksteren zijn alle verjaardagen voorbij en gaat de hand weer op de knip.

Ate Vegter, 19 mei 2018
www.atevegter.wordpress.com