Het is zo ver. Ik ga er mee stoppen. Ik speel het nu al weer ruim acht jaar of zo. Ik weet het niet eens helemaal zeker. Heel Nederland speelt het inmiddels, maar het is tijd voor iets anders. Ik heb nog geen idee wat. We zullen zien wat er ontstaat, wanneer er weer meer ruimte en tijd is.
Want daar gaat het altijd om, ruimte en tijd en hoeveel heb je ervan en hoe ga je daar mee om? Wat doe je en wat vind je belangrijk? Vragen die zich allemaal vanzelf oplossen en beantwoorden in je gedrag. O, ik doe dat… kennelijk vind ik dat belangrijk om te doen, anders zou ik het niet doen. Zoiets… ik weet het ook niet natuurlijk.
Eerst maar even de statistieken. Ik heb nu precies 6367 potjes gespeeld, waarvan ik er 3779 gewonnen heb en 33 gelijkgespeeld. Nu zeg je misschien dat meedoen belangrijker is dan winnen, maar dat is natuurlijk Olympische onzin van de bovenste plank. Wie speelt er niet om te winnen? Hoe kun je überhaupt spelen als je niet wil winnen? Dat kan geeneens. Probeer maar.
Ik heb nog drie potjes openstaan. Die maak ik nog netjes af. Mijn huidige vaardigheidsscore is 1815. De hoogste eindstand is 683 in het reguliere spel en 1452 met een willekeurig bord, waar ik ook nog 163 potjes mee gespeeld heb. Het woord waarmee ik daarin het meeste punten heb gescoord is Agence met 1134 punten. In het reguliere spel was de hoogste score ooit 189 met het woord Huivert. Mijn langste woord ooit is Converserenden en mijn gemiddelde puntentotaal is per woord 27 punten en per spelletje 405 punten. Lekker belangrijk.
In totaal heb ik 2931 bingo’s gelegd, dat zijn beurten waarbij je al je zeven letters in één keer uitlegt en dat is mij wel eens vier keer in één potje gelukt. Hoogste tijd om te stoppen dus, want je wordt helemaal gek van al die statistieken. Wel wil ik nog graag even het eerste offline Wordfeudkampioenschap in 1614 in 2011 in herinnering brengen, waar ik terwijl ik op grote achterstand stond door een miraculeus toeval, je kan het genade noemen, iedereen in één klap versloeg en de wonderlijke wisselbeker mee naar huis mocht nemen.
Het zijn allemaal zoete herinneringen, maar voorbij, zoals dat met alles zo is, want is het niet voorbij dan zit je er nog middenin, wat op zich ook niet erg is. Fijne dag verder met wat je ook doet.
Ate Vegter, 24 juli 2018
www.atevegter.wordpress.com
Kwam bij toeval met uw rubriek in aanraking en vind uw stukjes heel erg leuk en lees deze nu dagelijks.
Hoop dat u dit lang volhoudt dan blijf ik ze lezen.
LikeLike
Wat leuk om te horen! Ik hoop dat we het samen lang volhouden! 😎
LikeLike