1121 Holiday on ice

Het is voor het eerst sinds jaren dat ik zin heb in een sigaret. Ik weet ook precies hoe het komt. Een glas wijn zou er ook wel ingaan. Sofieke en Laura zijn al naar bed en ik ben nog even naar beneden gegaan om te lezen en te schrijven. Meestal doe ik dat in de lobby, maar nu ben ik naar buiten gelopen. Ik zit aan de picknicktafel in de tuin voor de entree, de asbak heb ik van tafel op de voet van de parasol gezet. De receptionist brengt cola en water.

Het is een warme dag. Inmiddels begrijp ik wel waarom mensen in het buitenland zo weinig over het weer kletsen. Vanmorgen eerst het Boutique Hotel Special ontbijt genoten. Dat is een flinke start met lekkere harde broodjes met een Duits accent. Dan gaan we winkelen.

In het koele, overdekte winkelcentrum is een ijsbaan, waar we de kids laten schaatsen, terwijl wij de vier verdiepingen afstruinen. Ik koop een riem en Laura twee bh’s, schoenen vindt ze nog lastig. Het is een leuke mall met veel verschillen in prijs en kwaliteit. We halen de kinderen weer op en kopen bij de Viet Nimo kantoorboekhandel kadootjes en wat herinneringen. Dan nog een mooie gele koffer want alles moet straks wel mee naar huis.

We lunchen bij de Kentucky Fried Donald’s en het blijft je verbazen hoe overal ter wereld kinderen daar blij en gelukkig van worden, het is een feest!

In de middag even pauze en na de siësta gaat Laura met Lien naar de kleermaakster met een stapel stoffen om daar jurken en bloesjes van te laten maken. Ze heeft de voorbeelden meegenomen. Sofieke en ik gaan zwemmen. Tegen etenstijd gaan we met de hele club naar de Drakenbrug. We kopen er wat eten en gaan langs het water alles lekker oppeuzelen. De stad zindert om ons heen, maar de rivier geeft rust. Het is net Rotterdam. We willen nog een stukje wandelen, maar Sofieke voelt zich niet lekker en na enig overleg gaan we terug naar het hotel. De Imodium werkt prima en even later voelt ze zich weer een stuk beter. We boeken onze volgende bestemmingen, de hotels in Nha Trang, Da Lat en Ho Chi Minh. Dan is het al weer bedtijd en loop ik nog even naar beneden om wat te lezen en te schrijven. Meestal doe ik dat in de lobby, maar nu ben ik naar buiten gelopen. Ik zit aan de picknicktafel in de tuin voor de entree, de asbak heb ik van tafel op de voet van de parasol gezet. De receptionist brengt cola en water.

Ate Vegter, 7 augustus 2018

http://www.atevegter.wordpress.com

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s