Gisteren ging het met Sinterklaas op alle mogelijke manieren mis. Je wil het niet zeggen, maar hij wordt de laatste jaren toch een beetje te oud voor al die capriolen. Het begon al vroeg. Hij was bijna te laat op de school van Sofieke en moest op het laatste moment nog gebracht worden door de brandweer. Even later bleek, hij was nog maar net weg, dat-ie zijn staf vergeten was op de school van Vincent en toen hij nog weer later bij de kleinkinderen van mijn zus op school kwam, waren de pieten nog niet eens klaar met hun werk. Die zaten nog op het dak!
Dat is dan nog maar het begin. In de loop van de middag kwamen er bij ons steeds meer zwarte pieten langs met allemaal kadootjes die niet voor ons waren. Echt lukraak sjouwden ze alles maar binnen. Ik heb er wel vier gezien die echt zo in de war waren. Ik kon lullen als Brugmans, maar nee, die pakjes moesten en zouden hier staan. Gelukkig kwamen er later op de middag nog twee heldere pieten die wel wisten waar het naar toe moest, maar die waren zo op het nippertjes, dat de kinderen uit de buurt al achter hen aan zaten.
En voor ons was er maar één kadootje! Nou vraag ik je! Gelukkig was dat dan nog voor Sofieke dus de ergste kou was daarmee wel uit de lucht, maar zo koud was het toch niet en het was niet glad, het had niet gesneeuwd, dus waar zit iedereen, vraag je je wel eens af. Uiteindelijk heeft Sint zelf orde op zaken gesteld en vlak voor dat hij naar Paul de Leeuw ging nog alles gebracht.
Er was een hele serie cadeaus voor Dennis en Lieselot, een schaap voor Laura, een servies voor Ruth, mini Marsjes voor oma, een onderbroek voor Kees, een boek met letters voor mij en als hoogte punt van de avond een goedgekeurde Stint van de Sint voor Sofieke. Zo kwam alles nog goed en kon iedereen tevreden naar huis en naar bed. Waren we nog wel de gehaktballen vergeten, maar goed. Eten was er genoeg en er is tegenwoordig niemand meer die drinkt.
Toch ben ik blij dat het voorbij is. Al die spanning is niks voor mij. We zingen vanavond nog één keer met z’n allen in de kerk voor hem, dan lopen we naar de haven en zwaaien we hem en alle pieten uit. Tot volgend jaar Sinterklaas!
Ate Vegter, 6 december 2018 (Hoera! Vandaag zijn we 12½ jaar getrouwd!)
Wat een heerlijk avondje is dat geweest. ‘De vooraf’ zo leuk beschreven, trouwens het is een all-over leuk stukje!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Ellie! Het was heel gezellig!
LikeLike