1321 Engels drop

Het is tegen het einde van de middag. Ik rij naar huis en kijk op mijn kilometerteller: 407duizend en een beetje, nog niet genoeg voor Klokje Rond van Autoweek. De dagteller geeft ruim 400 km aan. Ik heb een zestig-litertank, ik rij één op tien en heb dus een actieradius van zeshonderd kilometer, maar toch tank ik altijd rond de vierhonderd, want dan al nadert de benzinemeter de rode zone. Ik durf eigenlijk niet veel verder. Heb je wel eens zonder benzine gestaan? De meest duffe reden om de ANWB te bellen. Ik één keer, toen de Volvo met weinig benzine een beetje schuin geparkeerd stond op het hoekje van de Niesenoort en zodoende de benzine-inlaat te hoog kwam te staan.

Ik ga tanken bij de Texaco, die nu Esso heet en koop ruitensproeiervloeistof, kauwgom, wybertjes en Engels drop. Ze hebben geen Freedent meer, de enige kauwgom die niet aan je gebit blijft plakken, maar de kauwgom van Mentos gaat ook wel aardig. Meestal koop ik krijtjesdrop en als ik in een zwierige bui ben Engels drop. Allemaal voor in de auto. Ik reken af en rij naar huis. Onderweg pik ik de bij KSC gestraalde leuningen van de bioscoopstoelen op. De zittingen liggen bij Harry Schellevis in Ilpendam, die ze met rood velours zal stofferen. Ik rij naar huis, waar het een chaos is omdat Lief de keukenvloer aan het reinigen en oliën is. Ik zoek mijn heil in de woonkamer met De Correcties van Jonathan Franzen.

Onwillekeurig pak ik de Engels drop en scheur het zakje open. De zoete geur kruipt in mijn neus en plotseling voel ik de aanwezigheid van Wobbe, mijn broer die ruim een jaar geleden overleden is. Hij is er zomaar. Komt op de Engels drop af. Dat weet ik wel zeker. Met een grijns pakt hij een dropje uit het fleurige zakje. Hij at vroeger altijd Engels drop en grijnsde dan met een typische triomfantelijkheid wanneer hij weer een ander kleurtje in zijn mond stopte. Het maakte hem vrolijk en slim.

Zelfs de vloerbedekking op zijn jongenskamer lijkt op Engels drop. Die vloerbedekking is samengesteld uit stalen die mijn vader meebracht van zijn werk. Het is een kleurrijk geheel. Wanneer Wobbe in 1968 het huis uit gaat krijg ik zijn kamer. Ik heb nog wel wat foto’s van mijzelf in die kamer. Mijn zus Baukje heeft die foto’s genomen. Ik kan mij die middag nog herinneren. Het zal 1970 zijn want ik zie rechts de elpee Golden Earring van de Golden Earring, waar Back Home op staat en links zie je de Engels drop vloerbedekking. Ik ben 17. Je ziet ook dat de foto op zondag is genomen, vlak voordat we naar de kerk gaan.

Ate Vegter, 13 februari 2019

www.atevegter.wordpress.com/121