1331 Een vriendelijke man met een aardige zoon

Opruimen doe je samen, zegt Marie Kondo en het kan leiden tot van alles wat ik hier nu even niet paraat heb, maar het idee is mooi en zo zijn we al een paar keer samen naar de Noppes en de Weggeefwinkel gegaan en bij alles wat we loslaten zit ook de dvd-speler, omdat we daar helemaal geen spark of joy van krijgen en het staat ook veel netter, een leeg plankje onder de tv in plaats van al die apparatuur.

Nu staan er nog wel dik tweehonderd dvd’s in de kast die we alleen nog op de mobiele dvd-speler van Piep kunnen afspelen, dus die mogen ook weg. We maken een selectie en besluiten dat Disney niet weg mag en een paar favorieten ook niet zoals The Sound of Music, In Cold Blood, Glenn Gold en de Nederlandse Matteüs in de vertaling van mijn zus.

Wat wel mag is de hele Volkskrant-serie, Dat zijn zo’n honderd topfilms, die we moet ik eerlijk zeggen niet allemaal gezien hebben, want begin je een keer aan Netflix dan ben je verkocht, en nog een paar krakers, zoals The Killing, The Bridge en Buurman en Buurman. Ik totaal zo’n 160 dvd’s en omdat ik er 50 cent per stuk voor wil hebben is mijn vraagprijs 125 en ga ik akkoord met 80.

Ik krijg een paar biedingen van 50 en een hoop gezeur over dat de foto’s niet scherp zijn en of ik per titel of per dvd tel en ik ben het gezeik al gauw zat en verwijder de advertentie en de biedingen. Ik wacht even en begin opnieuw met 110 euro. Er komt een bod van 75 en een bericht van Bert die zegt dat zijn eerste bod 85 is. Dat is al helemaal goed, maar stel ik voor dat we het verschil delen, waarop Bert vraagt of hij 95 mag bieden. Dat is goed en Bert zegt dat zijn vader alles komt ophalen en dat ik hem kan bellen voor een afspraak. Ik bel de vader en een paar dagen later komt hij langs, een aardige man en hij laat mij een foto van de zoon zien, die doof en autistisch is. Ik vind het een mooi verhaal en het is een heel bijzonder contact met deze vriendelijke man die ik nog maar vijf minuten ken.

Ik zeg dat zijn zoon ze wel mag hebben voor zijn eerste bod en hij whatsappt dat gelijk aan zijn zoon, die terugappt dat dat heel vriendelijk is en het is zo een prachtige dag voor iedereen. We brengen alle samen naar de auto en hij vraagt of hij hier nog ergens kan eten en ik beveel hem de restaurants rond de haven aan en dan is alles voorbij.

Wanneer ik een paar dagen later een stapeltje boeken oppak voel ik een dvd: De Eenzaamheid van de Priemgetallen, ook van de Volkskrant, die ik aan het kijken was en vergeten ben. Ik besluit hem af te kijken en dan Bert een berichtje te sturen, dan heeft hij alles compleet.

Ate Vegter, 23 februari 2019

Het drama van Halloween:
www.atevegter.wordpress.com/131