1364 Nog een half jaar werken

De eerste paar dagen van het laatste half jaar voordat ik met pensioen ga zijn alweer voorbij. De tijd is niet bij te benen, zo snelt zij voort, achternagezeten door de voorbije dagen die haar maar niet kunnen inhalen.

Ik herinner mij nog goed mijn eerste baan. Ik had al vaker gewerkt tijdens mij studie maar nu werkte ik dan echt bij een uitgeverij. Ik vond het vreselijk saai en viel regelmatig ’s middags in slaap. Een jaar later begon ik in Amsterdam bij een internationale uitwisselingsorganisatie voor scholieren en werkende jongeren – een van mijn leukste banen. Nu werk ik alweer 18 jaar voor de gemeente Amsterdam, waarvan 13 als teammanager. Ik heb dit altijd het leukste werk gevonden: leidinggeven aan en coachen van een groep steeds jonger wordende medewerkers.

Nu is het voorbij. Nog even doorbijten, nog even genieten en dan komt er hoop ik een groot zwart gat waar ik mij dan in laat vallen, want daar hebben ze het altijd over en dat lijkt mij nou zo’n aangename ervaring. Het proeven van de leegte, zoiets zoet zouts. Dolce far niente. Ondertussen ben ik mijzelf aardig aan het tegenspreken, want ik heb allerlei plannen en leg hier en daar een lijntje uit, zodat straks in september niet alles stopt, maar er ook een paar werkzaamheden doorlopen.

Daarbij denk ik met name aan mijn directe omgeving hier in Monnickendam en dan gaat het vooral om zaken waar ik toch al bij betrokken ben of juist niet, want ik zoek ook wel een beetje nieuwe kringen, dingen die ik leuk vind. Ik kom er later nog wel op terug.

Voor nu gaat het ook om de bevrijding van het keurslijf en de verbazing dat dat straks zo maar niet meer hoeft. Dat ik opgelucht zal zijn maar ook de structuur en de mensen zal gaan missen, dat is wel zeker. Maar hoe erg of heerlijk het zal zijn, daar kan ik nog weinig over zeggen. Ik ben wel iemand die zich makkelijk ergens instort, maar of dat met uitstorten ook zo is, weet ik nog niet. Het gewone verandert, dat is de essentie. Piep kijkt er in ieder geval wel erg naar uit, omdat ze dan niet meer naar de naschoolse opvang hoeft. Kunnen we lekker elke middag samen pianospelen, dat zal ze leuk vinden. Mijn opleiding is afgelopen, de grote vakantie begint!

Ate Vegter, 28 maart 2019

koffiezetten doe je zo:
www.atevegter.wordpress.com/164