1383 Notre Dame de Paris

De laatste keer dat wij in de Notre Dame zijn, is tijdens Paris Photo, in november 2017. Lief gaat elk jaar naar Paris Photo en Piep en ik halen haar dan op van het Centraal Station, waarna we samen gaan eten bij de Vietnamees aan de IJzijde of zo. In 2017 boeken we een hotelletje en gaan we met de trein naar Paris Nord om haar daar op te wachten. We doen samen een weekendje Parijs. Het regent dat het giet bij de Eiffeltoren, maar het is droog bij de Notre Dame.

Altijd als ik in Parijs ben wil ik even naar de Notre Dame. We maken wat foto’s en gaan naar binnen. Er staat een dienst op het punt te beginnen. Het is prachtig en groots en het interieur omvat ons met haar ruimte als de hemel zelf. We ademen de heilige stilte, slechts gestoord door de andere toeristen die hetzelfde willen als wij. Wanneer ze beginnen te zingen wil Lief weer naar buiten. Er is veel bewaking. Parijs is nog niet bekomen van de aanslagen van het jaar daarvoor.

Een andere keer was ik er met een teamuitje, met een team waarvan de teammanager net was vertrokken. Toen ze vroegen wie er als begeleider mee wilde schoot mijn hand de lucht in. Het was een leuke dag. Ik herinner mij nog de quiz in de trein, het eten en de wandeling naar de Notre Dame. Iedereen heeft herinneringen aan de moederkerk van Parijs.
En nu is het gedaan. Het ziet er vanaf het begin, rond een uur of zeven, al helemaal niet goed uit. Het vuur is te groots en te machtig. De vlammen lekken overal naar toe en er wordt ogenschijnlijk niet eens geblust. Steeds roder wordt het dak en het vuur zit al van binnen, dat kun je wel zien. Koortsachtig zoek ik naar een zender waar het voortdurend te zien is, maar dat is alleen TF1, die we niet kunnen ontvangen. Wanneer de roodgloeiende toren instort, gaat mijn hoop mee de vlammen in.

Ik vrees dat de kerk als verloren moet worden beschouwd, praat ik het nieuws na, maar hij is al verloren, misschien dat de twee geveltorens nog net blijven staan maar Parijs heeft een bloedend hart gekregen, een ruwe krater in het heilige der heilige, een tia Maria van de eerste orde. Ontroerend om te zien hoe de Parijzenaars staan te zingen en te bidden en te filmen terwijl het vuur speelt met de dakspanten uit de twaalfde eeuw. Dan valt de krant op de mat: Frankrijk treurt om Notre Dame, maar het lijkt erop dat de kathedraal is gered van totale verwoesting.

Ate Vegter, 16 april 2019

www.atevegter.wordpress.com/183