De koude dagen zijn nu echt voorbij. Het voorjaar kan beginnen. We hebben een nieuwe tuin en zijn er helemaal voor om er ook in te gaan zitten. Het was nog wel even een klusje. Lief heeft de hele dag op het terras gestaan om alles met de diverse hogedrukreinigers schoon te spuiten. Eerst de schutting en toen de straatstenen en de tafel. De andere schutting durven we niet zo goed vanwege opspattend burengerucht.
Ik heb tussen mijn eigen werkzaamheden door ook een kleine bijdrage geleverd aan de vernieuwing. Ik heb eindelijk mijn boekenkast weer eens geordend en opgeruimd. Nu veel ongelezen boeken in de aanbieding en op zolder. Je moet realistisch blijven. Willem-Alexander gaf destijds in een interview toe dat hij ook niet alle boeken in zijn bibliotheek gelezen had, maar dat zag er wel netjes uit. Hier nu ook weer.
Daarnaast heb ik nog even de hogedrukreiniger van Lief’s moeder opgehaald, die het heel goed deed, veel beter dan die van de buren. Zo zie je maar, ook onder hogedrukreinigers onderling bestaan grote en soms pijnlijke verschillen, zoals overal in de wereld.
Om het geheel compleet en aangenaam te maken heb ik samen met Piep een nieuwe parasol uitgezocht. De vorige was na drie jaar alweer ter ziele. Ze zien er stoer uit maar zijn eigenlijk heel kwetsbaar, net als de mens. We hebben een mooie zandkleur uitgezocht. De steel even op lengte gezaagd met het nieuwe ijzerzaagje van de Deen. Niet alles hoeft duur en van Makita te zijn, mannen.
Tenslotte, als kroon op de kurk heb ik een nieuwe buitenboordmotor aangeschaft. We hebben het een paar jaar gedaan met een zogenaamde fluistermotor, maar die was op het laatst zo schuchter dat-ie nergens meer heen durfde. ‘Toe maar! Je kan het! Je bent er al eens eerder geweest!’ Wij waren er wel even klaar me en hebben nu een echte viertakt om met de kinderen in wisselende samenstellingen kleine en nu ook weer grotere rondjes rond Monnickendam te maken. Lang leve de lente!
Ate Vegter, 11 mei 2019
Jaren zestig, op de Euromast:
www.atevegter.wordpress.com/208
ate vegter 