1439 De tweede dag

De dag begint met de verrassende ontdekking dat het hier niet koud is in de ochtend. Dat zijn we anders gewend. In het verleden lag ik eerst op mijn knieën om de kachel aan te piepen, maar dat is vandaag niet nodig. Het is heerlijk weer. Niet fantastisch of bloedwarm, maar gewoon, wel lekker.

De ochtend komen we dan ook goed door met een afgewogen ontbijtje uit de Body Support serie – een soort Netflix offline, zeg maar Body Fix, waarvan het de bedoeling is dat we minder thuiskomen dan we vertrokken zijn. Gelukkig hier geen weegschaal aan boord.

In de middag gaan we met de Stampertjes kanoën, waarbij het nog een eindeloze afweging is wie wat gaat doen maar uiteindelijk gaan mama Stampertje en ik met de waterfiets, wat achteraf gevoeld een verkeerde beslissingen is. Let op: waterfietsen is aanzienblijk zwaarder dan kanoën. Onthoud dat voor de volgende keer. Ik zal die fout niet meer maken, tot de volgende keer, want blunders vergeet je gemakkelijker dan successen, dat weet een kind. Gelukkig is het kanoën ook nog behoorlijk zwaar, hoor ik later. Kortom, een fijne dag op het water.

Later begint het te regenen en te onweren en ik haal de middelste stok van de luifel weg, zodat het hemelwater gemakkelijk ter aarde kan storten en geen zakken maakt halverwege ons uitzicht. De natuur is bij het kamperen altijd een factor van betekenis. Dat is een van de redenen waarom het zo fijn is zicht te hebben op een aangename thuisreis binnen enkele dagen. Aan alles komt een eind, dat is de grootste zegen.

’s Avonds vervoegen wij ons naar Leiden, waar we hebben afgesproken met Niels en Anna en Jorg. Het is leuk om weer eens door Leiden te rijden, vlak langs het Gorlaeus laboratorium, waar ik eind jaren zeventig de colleges van Willem Wagenaar volgde over waarneming en geheugen. Mooie jaren van Hooigracht en Rapenburg. Ik ben nu ouder dan mijn ouders toen waren.

Het is een leuk stel in een prachtig huis en we worden gastvrij onthaald. Veel mooie, oude details in het huis en veel ruimte voor de uitgebreide en smaakvolle muziekcollectie. Dat is fijn om te zien en te horen. We hebben een gezellige avond en onderwerpen genoeg om over te praten. Leuk om weer eens van die echte Vegter-discussies te hebben. #goeieouwetijd! Ook leuk om het boekenkastje met glas-in-lood uit ons ouderlijk huis hier in volle glorie te zien. We besluiten de avond met een fraai familieportret en hartelijke omhelzingen. Thuisgekomen regent het tot middernacht. Daarna wordt het stil.

Ate Vegter, 11 juni 2019

hetzelfde anders:
www.atevegter.wordpress.com/239