Van de ochtend is alles vervlogen in het vervliedende verleden. Zo moeten de dagen zijn waarop alles zich in stil geluk voltrekt. Er blijft niets van over, zelfs geen herinnering. Wat is herinnering meer dan een gedachte in het heden? Een vlucht naar de heuvels van toen alles nog was zoals het was.
In de middag gaan we terug naar Oegstgeest. Dat klinkt heel Jan Wolkers-achtig romantisch, maar a. gaan we niet terug en b. is onze bestemming niet de gezellige, maar altijd in de schaduwen des doods liggende Deutzstraat, maar ligt ons fiere doel verheven aan de A44, in de eenzame drukte van aan te leggen nieuwbouwwijken.
We gaan naar Corpus, een bouwwerk van bovengemiddelde lichaamsstructuur, opengewerkt ter bezichtiging en lering. Ze nemen zichzelf wel een tikkeltje serieus, want je mag binnen geen foto’s maken. Vermoedelijk is dat omdat de adembenemend avontuurlijke tocht niet publiek bekend mag worden, maar er zit ook een wel een andere logica achter misschien, dat ze de teleurstelling ook graag binnenshuis willen houden.
Ik bedoel, het is een fantastische reis door het menselijk lichaam, en het is leuk om over de darmen, de baarmoeder, de maag, de longen, het hart, de mond, het oor, het oog, de hersenen iets via aanschouwelijk onderwijs te leren en grappig om steeds bovenmatig enthousiast welkom geheten te worden door geforceerd opgewekte, ongetwijfeld onderbetaalde werkstudentes in immer duister wordende ruimtes, slechts verlicht door een opgewonden kloppende bloedsomloop, terwijl je met drie bejaarden, vier volwassenen en zes kinderen in een bakje ter grootte van een roeiboot omhoog gehesen wordt. Het enige echt spannende moment is wanneer het bakje niet open wil en Edwin Rutten met zijn opgewekte uitleg op ons begint uit te lopen. Helaas duurt dat niet zo lang om tot echte opwinding te leiden.
Eenmaal boven kunnen we genieten van het prachtige uitzicht over Oegstgeest, Leiden, Rijnsburg, Katwijk en in de verte de duinenrij. Voor onze voeten de hamerende nieuwbouwwerkzaamheden. Gelukkig zijn daar ook de lachspiegels die ons aanraden je niet al te dik te maken. Een prijsvraag besluit het geheel en dan gaan we naar de Albert Heijn in Voorschoten, boodschappen doen.
O ja, ik weet het weer. ’s Morgens zijn we naar de Flying Tiger in Leiden geweest. De hele caravan hangt nu vol vrolijke bakjes en lijstjes. Echt reuze handig!
Ate Vegter, 12 juni 2019
Politie!
www.atevegter.wordpress.com/240
ate vegter 