Het is voorbij. We gaan naar huis. Weg van dat hele animatiecircus, weg met de douchemuntjes en zwembadtijden, Ver weg van wifikwartiertjes en betaalde weigerwifi. Weg van de schreeuwende kinderen en dikke papa’s die zo nodig een bommetje moeten doen in een toch al veel te klein en vol zwembad. Wat heerlijk dat alles voorbij is. We gaan naar huis!
Het is prachtig weer en ik meen het woord hittegolf alweer gehoord te hebben en dan is er sowieso geen betere plek dan thuis, waar je alles minutieus kunt aanpassen aan de omstandigheden en gewoon koffie of water kunt pakken wanneer je daar zin in hebt. Waar je lekker in de tuin kunt zitten of een bootje kunt varen zonder je te hoeven legitimeren, waar je niet voor alles extra hoeft te betalen. Drie fietsen 27 euro, ik noem maar wat.
Gisteren zijn Baukje, Lief en Piep naar het klimbos in Apeldoorn geweest. Misschien heb je het filmpje al gezien, maar ze hebben zich kranig geweerd. Piep vond het heel leuk en stoer en ook eng, wat ze steeds riep naar Lief die vlak achter haar klom en zo helemaal niet meer durfde omdat het al heel hoog was en toen nog hoger werd. Ja, die hebben wel de dag van hun leven gehad. Dankjewel Bauk, leuk om dat zo snel te regelen.
Ik blijf thuis en ik heb de hele ochtend geprobeerd niks te doen, wat nog een hele klus is. Het rustig en stil tot opeens vanuit het niets de luidsprekers (ik wist nog niet dat ze die hadden) aankondigen dat er om één uur een verrassing voor alle kinderen zal komen op het sportveld, waar wij vier meter vandaan staan.
Gelaten wacht ik de dingen af. Even na enen hoor ik een sirene en nog een en nog een. Horen en zien vergaat iedereen, maar daar is de politie: een auto, een busje en een motor, met vijf bijbehorende agenten. Het hele animatieteam er achteraan. Alle kinderen stromen toe. Ook ik vind het leuk. Je kan een kleurplaat invullen en mag overal kijken en aan zitten. Ondertussen stampt de muziek luidruchtig feestelijk door, maar dat is dan ook de enige wanklank.
’s Middags gaan Piep en Lief nog even naar het zwembad, maar verder blijft het aardig rustig. ’s Avonds gaan we eten bij Wiens, dat net gebouwd en begonnen is en nu al weer overgenomen door een andere uitbater en waar leuke jongens en meisjes vriendelijk de bediening doen.
Inmiddels is de dag dan zo’n beetje klaar. We hebben nog even zitten kletsen bij Baukje en Kitty in de caravan, goeie gesprekken noemen wij dat, omdat ze wel ergens over gaan, dat snap je, en dan is het bedtijd en slapen we als rozenblaadjes.
Ate Vegter, 23 augustus 2019
de nieuwe oude caravan:
www.atevegter.wordpress.com/312
ate vegter 