De straat is helemaal leeg. Nu lijkt dat misschien niets bijzonders op de vroege zaterdagmorgen, maar een uur eerder stond er nog allerlei uitgelezen rommel op straat. Overal. De hele straat stond vol. Wat is er aan de hand?
Het is de zaterdag voor dé zaterdag van het jaar. Het is weer tijd voor de grote rommelmarkt in en rond de Opstandingskerk en nu is de grote ophaalactie. Je ziet dat het gelukt is: alles is weg. De oude stad op z’n paasbest in augustus. Maar je kan nog brengen!
Lief is nog uitgebreid bezig geweest met de buurt te saneren en overal haar niet geringe opruimkwaliteiten aan te bieden aan wanhopige vriendinnen om zo de opruimwoede te ondersteunen en te begeleiden. Je hoeft haar maar even in huis te halen en in een mum van tijd staat de helft van je huisraad op straat. Al die dingen die je nog bewaart omdat je het misschien ooit. Maar die bolderkar dan, waar je kinderen echt niet meer in willen? Daar is een ander gezin heel blij mee. En die ongebruikte fietsen willen ook nog wel een tweede leven.
Zo gaat het de hele dag door. Ik loop nog even met een fiets naar de kerk en daar is het een drukte van belang en er heerst een sfeer van actieve gezelligheid en saamhorigheid en er zijn broodjes en koffie en krentenbollen en iedereen is druk en ze hebben toch ook even tijd voor je, vriendelijke mensen zijn het, die mensen van de kerk.
Je kunt nog de hele week spullen brengen: goeie spullen, geen troep graag, want een ander moet er nog wel wat aan hebben. Ik verheug me nu al op komende zaterdag klokslag negen uur: Lief staat in de startblokken om haar slag te slaan, gelukkig en blij met alles wat ze van haar gading tegenkomt. Piep en ik sukkelen daar dan wat achteraan, maar ook wij vinden het de leukste zaterdag van het jaar. Want waar kun je nou nog zomaar een taart winnen?
Ate Vegter, 1 september 2019
kijken naar de lijkzon:
www.atevegter.wordpress.com/321
ate vegter 