1543 Pensioen moet je doen

Dit is mijn nieuwe werkplek. Oud en vertrouwd en nieuw als een interview. Ik zit hier wel vaker om deze tijd en laat dan formeel mijn pensioen al zijn begonnen, feitelijk ga ik pas om half negen straks niet naar mijn werk. En wat dan? Ik laat het maar gebeuren. Om tien uur komt de pianostemmer. Over twee à drie dagen mijn nieuwe slow watch, mijn 24-uurs horloge met maar één wijzer, en dinsdag gaan we naar de opera omdat mijn broer op vakantie is. Zo gaat het lieve leven gewoon door.

Gisteren is de laatste zomerdag, hoor ik aan alle kanten. Het is prachtig weer en we hebben hard gewerkt. Eigenlijk gaat het niet want we zijn nog helemaal aan het bijtrekken van alle festiviteiten van de afgelopen week, met pijn in het hoofd en de gewrichten, want zo gaat dat, de ouderdom zit in een klein hoekje.

Piep gaat uit varen, met een fluiterscheepje naar Broek in Waterland en wij hebben de boot schoongemaakt en op de kant getrokken. Eerst nog even geprobeerd of-ie het weer doet, want donderdag kreeg ik hem dus niet aan de praat, maar hij loopt onmiddellijk als een zonnetje en we varen nog even een zonnig rondje door oud-Monnickendam.

Vervolgens de motor eraf gehaald, die naar Edam gaat voor zijn eerste servicebeurt, en de boot op de kant getrokken en ondersteboven gelegd. Nu lijkt ze zomer echt wel voorbij, maar de zon wil nog van geen wijken weten en zo hebben we in goede echtelijke samenwerking ook de compostbak leeggehaald. Inspecteur Clouseau weet nog wel een liefhebber voor dit natuurbehoud-plastiek en daar brengen we hem heen. Hij staat mooi op zijn nieuwe plek. Ook ruimen we de laatste restjes van het Sound Bites Festival op en dan is het klaar. Laat nu de herfst maar regenen.

Ate Vegter, 23 september 2019

verderlezen

plaatjesdraaien

nieuw:
www.1001gedichten.wordpress.com