Vandaag is een spannende dag. Er is geen feest groter en langduriger dan het Sinterklaasfeest. Alle feestdagen zijn hier maar een of twee dagen en ook pakjesavond vieren we altijd precies op 5 december, maar de Sinterklaastijd begint vandaag met de intocht en duurt tot en met zijn verjaardag, op 6 december, wat historisch feitelijk zijn dag van overlijden is maar hoe leg je dat uit?
In Monnickendam is er op 6 december ook een uittocht. We zingen dan eerst ’s avonds in de Grote Kerk het hele repertoire en lopen dan met lichtjes en lampionnen met de hele stoet naar de haven, waar hij met z’n pieten aan boord stapt. Hup, weg ermee. Daarna ontsteken we op de Middendam de kerstboom. Einde verhaal.
Maar zover is het nu nog niet. Vandaag is de intocht. Om twaalf uur de landelijke intocht in Apeldoorn op televisie en dan komt hij hier in Monnickendam om twee uur aan in de haven, steeds opnieuw zijn alomtegenwoordigheid illustrerend. Hij heeft in de tijd waarin ik naar de haven loop niet alleen de afstand Apeldoorn Monnickendam afgelegd, maar ook nog eens een andere tabberd aangetrokken.
Overigens heb ik hier sinds de geboorte van Sofieke al ontelbare intochten gezien, het zijn er elf om precies te zijn, maar daarvoor heb ik er denk ik ook geen enkele gemist. De mooiste waren die in Rotterdam waar het altijd roetkoud was en ik achter de stoet aanfietste, nadat hij in Schiebroek net als vandaag in Apeldoorn per trein was aangekomen.
Maar de allermooiste herinneringen heb ik toch aan de intochten in Apeldoorn, waar ik tot mijn achtste, de kritische leeftijd, gewoond heb. Natuurlijk kwam Sinterklaas toen ook al in het gezelschap van zijn pieten naar Nederland, maar voor hem uit liepen een heleboel herauten, witte pieten zouden we nu zeggen, maar dat is technisch, historisch flauwekul, al komt het sommigen nu wel goed uit misschien.
Het mooist in Apeldoorn vond ik het hek, ja, de afzetting bedoel ik. Er stond namelijk helemaal geen hek. Er liepen padvinders langs de kant met lange stokken tussen zich in en die vormden zo een levende afzetting rond de hele stoet van Sinterklaas, waar ze mee meeliepen. Ik heb er geen foto’s van kunnen vinden, maar die moeten er wel zijn, en anders heb ik broertjes en zusjes genoeg die van een en ander kunnen getuigen, mocht dat nodig zijn. Nou ja, laten we de zaak niet op de spits drijven. Geniet ervan vandaag en zorg dat de kinderen vooraan staan en anders neem je er maar een op je nek, dat geeft altijd feestelijk gevoel. En dan vanavond niet vergeten je schoen te zetten. En vannacht niet vergeten er wat in te doen.
Ate Vegter, 16 november 2019
Het is iets te vroeg:
www.atevegter.wordpress.com/398
ate vegter 