We hebben een taart gebakken voor tante Baukje die jarig is. Piep en Tommy hebben hem gebakken en ik heb alleen de bakvorm van de bovenste plank aangegeven en de oven aangezet op 170 graden, want dat stond op het pak. En ik heb even later nog de gardes in de handmixer gedaan.
Dat vond ik nog het engst. Ik liet Piep zien hoe het moest en dat je aan de figuurtjes kan zien welke garde in welk gaatje moet, maar ik vond het eng om hem daarna zomaar aan haar te geven en niet mee te lopen ter controle. Even later hoorde ik het geluid van de garde in de keuken en kreeg ik angstvisioenen waarbij het gegier van de garde overging in het gegil van Piep en ik naar de keuken rende om haar daar met bloedende handen in het beslag aan te treffen, maar ik hield mijn angsten voor me.
Even later was de taart klaar en kon hij in de oven. Het was een mooi strak model zonder tierelantijntjes. Ik had eerst een andere taart uitgezocht, maar Piep wilde liever deze en een appeltaart wilde ze al helemaal niet. Na een uurtje mocht hij de oven uit. Vlak voor vertrek hebben we de taart nog versierd, maar dat was te vroeg, want de slagroom was al helemaal ingezakt voor we goed en wel in de auto zaten.
Op het traject naar Twello krijg je mooi alle snelheden voor je kiezen, 30, 50, 80, 100, 120, 130. Wel fijn wanneer we straks overal honderd mogen, dat schept duidelijkheid. Nu rijden de mensen 110 waar ze 100 mogen en 120 waar ze 130 mogen. De snelle jongens met bagage in hun BMW station rijden je dan nog gemakkelijk voorbij. Ik heb begrepen dat ook Gertjan Segers en Jeroen Pauw graag 130 rijden, of harder, net al ik.
Het gaan niet om de reistijd die straks iets langer zal zijn en waar iedereen het nu over heeft. Het gaat altijd om rijplezier. Het is gewoon lekker om hard te rijden, om het af te wisselen. Dat is straks allemaal voorbij, wanneer we overal net als nu tussen Amsterdam en Utrecht gezapig 100 sukkelen.
Maar goed, het is prachtig weer en de bomen staan er in prachtige herfstkleuren bij en ik wil nog wel even door Dieren en Doetinchem rijden, want daar kom ik anders ook alleen maar met begrafenissen en de bomen zijn daar echt op z’n mooist, weet ik nog van vroeger toen ik wel eens met m’n vader meereed, maar we hebben een verjaardag en dat is precies wat we doen. Iedereen wil een klein stukje.
Ate Vegter, 18 november 2019
Beter is de vijand van het goede:
https://atevegter.wordpress.com/2016/07/18/1439
ate vegter 