Ja Wobbe, talloos zijn de herinneringen. Er komt geen einde aan. Je was een groot en geconcentreerd lezer, tot op het laatst, heb ik mogen constateren, maar ook vanaf het begin. Op jouw kamer stond een hele rij Havanks, die mij nooit hebben kunnen boeien, en een hele rij P.G. Wodehouses, die ik later zelf ook met veel plezier gelezen heb. Ook stond er Beekman en Beekman, wat ik een grappige titel vond omdat onze buurman in Apeldoorn ook zo heette en het onverwoestbare Mijn Kinderen eten Turf, beide van Toon Kortooms. Dan stond er Rijdt u ook zo auto? van Henri Knap, wat nu op onverklaarbare wijze met jouw handtekening in mijn boekenkast staat, naast Bent u ook zo’n vader? en Bent ook van gisteren? met de prachtige omslagen van Wim Boost.
Op jouw kamer lag een vloerbedekking bestaande uit vele kleurrijke stalen, het leek op Engels drop, passend voor iemand die ik zelden zonder Engels drop heb gezien. Die vloerbedekking kwam bij Dehnert & Jansen vandaan, waar pa werkte, maar niet vanaf het begin. Hij werkte eerst nog bij J.A. Mulder en toen voor carrosseriebedrijf W.G. van Steenis op de hoek van de Kootsekade en de Willem van Hillegaersbergstraat en daarna pas bij DeJa, zoals er op de kaartjes stond, in het Groothandelsgebouw.
Jij zat ondertussen al lekker in dienst in Scheveningen, waar je op de brommer heen scheurde en later werkte je voor Volmac, als een van de eerste computerprogrammeurs. Keurig in het pak zat je ’s morgens aan tafel een in blokjes gesneden boterham met jam te eten en je nagels schoon te maken met dat grote legerzakmes. Je creëerde binnen de chaos van ons gezin een wereld van orde en tijd en regelmaat, waar ik met verbazing naar keek, terwijl ik gehaast staand een boterham naar binnen werkte om nog maar net op tijd op school te komen.
Je trouwde met Marja en jullie verhuisden naar de Bergweg, het huis met de touwleuning, de rode vloerbedekking en de lamp van Naum Gabo, die ook Het Ding voor de Bijenkorf ontworpen heeft. Ik vond het de eerste keer moeilijk om daar naar boven te klimmen, want we hadden altijd veel ruzie, maar vanaf die eerste keer bij jou thuis was je hartelijk en gastvrij en heb ik me altijd welkom gevoeld. Dat mag ook wel eens gezegd.
Ik heb er die eerste jaren aan de Bergweg veel je auto gewassen, een Opel 1900 coupé met een trambel, waarmee je je medeweggebruikers de stuipen op het lijf joeg. Ook heb ik er veel op Ivo gepast en je plaatjes gedraaid, Martine Bijl met het Bloemendaalse Bos en The continent of Atlantis van Donovan. Wanneer ik ze nu nog draai ben ik onmiddellijk weer daar.
Jullie verhuisden naar Ouderkerk en de vloerbedekking kwam naar de Schiebroeksesingel. Met Ger en Piet Kleveringa heb ik een zaterdag in jullie tuin gespit om de aarde op hoogte te krijgen, want het was allemaal kersverse nieuwbouw. Het was een splitlevelwoning, met een trapje tussen de woonkamer en de eetkamer, wat vreselijk onhandig, maar wel heel modern en stijlvol was. De lamp van Gabo kwam nu nog beter uit. Talloos waren de kinderfeestjes en de Sinterklaasvieringen in die tijd en het werd dan ook heel stil in Nederland toen jullie met het gezin naar Zuid-Afrika emigreerden.
Ate Vegter, 27 november 2019
Nieuwe buren:
www.atevegter.wordpress.com/409
ate vegter 