1631 Een witte kerst

Ik zet de barometer gelijk en geef er daarna nog een tikje op. Hij verschiet nog een klein stukje tussen de eerste E en R van veranderlijk, net boven de 75 cm kwikdruk in de buis van Torricelli. Nog geen schijn van kans op een witte kerst. Ik herinner mij de uitleg van meneer Hordijk op de Mulo nog goed. Het leverde mij een 10 voor fysica op. Fysica en Bijbelse Geschiedenis, dat waren mijn topvakken. Negens en tienen tussen de andere vijven en zessen. Als ze in de hemel een beetje aan natuurkunde doen, zit ik in ieder geval goed.

Mijn moeder deed dat ook op die manier. Eerst zet je de barometer gelijk en daarna geef je er nog een tikje op. ‘Dan zie je welke kant het uit gaat,’ zei ze op een keer, toen ik vroeg waarom ze het niet normaal deed. Normaal vond ik de dingen zoals ik ze zelf deed. Ik zeg het er maar even bij. Ik deed het andersom, want dan hoefde je hem maar één keer gelijk te zetten, maar juist bij minimale verschillen leverde mijn moeders methode meer informatie op. Het waren juist die kleine verschillen in de manier waarop je met het leven omgaat, die mij de vrijheid gaven die mijn moeder tot wanhoop dreef. Ik moet zeggen dat zij haar modus operandi toch ergens in mijn genen verstopt heeft want al jaren doe ik het nu zoals zij het mij toen heeft uitgelegd. Ach, er waren misschien nog wel meer verschillen tussen mijn moeder en mij, maar het voert nu weer te ver om daar over uit te weiden op de vroege morgen.

We hebben gisteravond geoefend met het kerstkoor van de ouders van de Binnendijk. De hele avond kerstliedjes gezongen, dat zou mijn moeder wel mooi gevonden hebben. Ik ken niemand die zo graag zong als mijn moeder. Van Bach tot David en alles wat daar tussen zit zong zij graag. Toen ik jong was zong ze op het Bachkoor in Apeldoorn en van vroeger tot later altijd in de kerk. De mooiste plek in de kerkbank was naast mijn moeder, zij in haar bontjas, waar ik dan tegenaan kroop, zodat ik haar stem kon voelen trillen. De inspanning en de overtuiging waarmee zij zong sleepte mij de dienst wel door. Soms zong ze ook op halve kracht mee met de radio, zich niets aantrekkend van wat wij kinderen daar van vonden. Oorspronkelijk, overtuigend en karakteristiek, zo openbaarde zij zich aan de wereld. Wanneer je op zoek was naar de waarheid, kon je bij haar goed terecht. Maar van een eenvoudige witte kerst kon zij ook genieten. Voor de jongeren, een witte kerst betekent dat het buiten ook sneeuwt.

Het kerstkoor zingt vandaag om 18.15 uur bij de ingang van de katholieke kerk en zaterdag om 12.00 uur op de Middendam.

Ate Vegter, 19 december 2019

Blote voeten in de zomer:
www.atevegter.wordpress.com/431