Lina Mars is vandaag tachtig jaar geworden. Ma Mars, oma Mars, mijn schoonmoeder, iedereen daar aan het Noordeinde is nu tachtig jaar. Een wonderlijker leeftijd is er bijna niet en velen hebben het dan ook niet gehaald, maar Lina leeft er nog steeds lustig op los. Goedgemutst als altijd, vrolijk en altijd met een lach op haar gezicht. Jules Deelder zegt, hoe langer je leeft, hoe korter het duurt, maar bij oma kon hij zich daar nog wel eens in vergissen. Op naar de negentig en de honderd. Niets staat Lina Mars in de weg om vol goede moed verder te gaan.
Ik leerde mijn schoonmoeder kennen via mijn vrouw. U herkent dat misschien. In 2002 leerde ik Laura kennen en in 2003 haar moeder Lina, maar toen was er verder nog niet zo veel aan de hand. Pas in 2006, toen Laura en ik trouwden, werden Lourens en Lina mijn schoonouders. Betere schoonouders kun je je eigenlijk niet wensen. We denken vandaag ook met liefde terug aan Lourens, die nu alweer bijna zeven jaar geleden overleed. En nu vieren we de tachtigste verjaardag van Lina. Ik geloof wel dat ik mag zeggen dat ik namens iedereen spreek als ik zeg dat we van harte hopen dat Lina nog jaren in goede gezondheid bij ons blijft. Ja toch? Dat dacht ik.
Goed, verder wil ze vast niet dat we er zoveel woorden aan vuilmaken. Ik vroeg haar nog hoe het nou voelt om tachtig te worden, maar ze zei dat het niet anders dan anders voelde en dat het maar een dag scheelde met gisteren. Kijk, dat is precies de nuchtere aanpak die we van haar zo goed kennen en waarmee je het ver kunt schoppen. We vinden het ondanks dat toch wel een hele mijlpaal en willen het vandaag graag met haar en de hele familie vieren, wat ook zeker gaat gebeuren. Lieve Lina, van harte gefeliciteerd en blijf maar gezellig die lieve Lina die je al jaren bent. Doe er nog maar veel jaartjes bij. Proost en steek er nog eens eentje op! Van harte! Fijne dag. Rustig aan. Het is weekend.
Ate Vegter, 22 december 2019
Geheel de uwe:
www.atevegter.wordpress.com/434