Ik droom dat ik in de auto zit. We rijden iemand voorbij die wel mee had kunnen rijden, maar hoeveel misbaar we ook maken, ze reageert niet en onze afstand wordt alleen maar groter tot ze verdwijnt om een flauwe bocht. Paul zit achter het stuur en vlak achter een wit busje. Hij houdt wel afstand maar meer dan een plakje ossenworst is het niet. Dit kan niet goed aflopen. Ik zeg tegen hem dat hij meer afstand moet houden, waarop hij zich naar mij omdraait en begint te praten. Ik gebaar met mijn hand dat hij voor zich moest kijken. Het volgende moment klappen we op het busje.
Vreemd genoeg word ik op dat moment niet wakker maar droom ik dat we aan het vissen zijn met mijn vader. Gewoon aan het water van de Schiebroeksesingel in Rotterdam. We deden dat vroeger wel vaker en mijn moeder bakte dan de voorntjes tot een feestelijk verrassingsmaal. Nu vangen we vreemd genoeg geen voorntjes, maar scholletjes en andere platvissen, die hier helemaal niet horen. Die ken ik alleen van de markt. Plotseling schiet mijn vader achterover terwijl hij zijn hengel vaardig uit het water slaat. Er ligt een schol van wel een meter lang op de kant. Hij ligt op zijn buik en staart ons met beide ogen vanuit het bruine velletje aan. Mijn vader maakt het haakje los en sleurt het gevaarte het water in. ‘Te groot voor moe om te bakken,’ legt hij mij uit.
Dat is een mooi moment om wakker te worden. Ik sta op en ga naar beneden, koffie zetten. Ik geef Tommy en Micky te eten en zie dat er een krant is. De jaren 10 kopt het Magazine, met als illustratie een hand die een iPhone vasthoudt, met om de hand en de telefoon veel elastiek. Op tafel ligt een stapel legpuzzels die we gisteren gescoord hebben bij de kringloop. De zon is net aan zijn klimmetje begonnen. Een nieuwe dag. Rustig aan. Het is weekend.
Ate Vegter, 28 december 2019
Gokje:
www.atevegter.wordpress.com/440
ate vegter 