1649 Lego

Zo. Het nieuwe jaar is nu zeker wel echt begonnen. Het is maandag. Nog even en iedereen is weer de deur uit, rechtdoor naar school en kantoor. Van wie is die zin eigenlijk? Van een dichter met plichtsbesef? Of van de Vereniging Veilig Verkeer Nederland of de ANWB? Hij is niet van mij in elk geval. Hij schoot mij zomaar te binnen, maar wel met een labeltje ’bekende zin’ eraan. Ik hoor uw suggesties graag.

Maar laat ik mij niet laten afleiden. Er is genoeg te doen, want als iedereen de deur uit is dan kan ik weer verder met mijn Pensioen. Dat is me toch een partij genieten en dan heb ik het nog niet eens over de alledaagse perikelen, want dat is een feest op zich, wat echt wel wat meer aandacht vraagt dan dat ik het hier een beetje in een bijzin afraffel. Die avonturen vragen om serieuze aandacht en belangstelling, wat ik hier nu even niet heb liggen, dus dat komt later.

Nee, ik heb het gewoon over de gewone dingen van de gewone dag, zeg maar, waar ik het gewoonlijk ook al gewoon vaak over heb en wat u gewoon niet echt verbazen kan. Nou ja, het zou kunnen, want sommige dingen zijn wel echt om je wenkbrauwen aan op te trekken, maar dit is meer een gewone bijzonderheid, die gewoonlijk niet als uitzonderlijk wordt ervaren, maar nu alles werkelijk uit elkaar ligt… afijn, je begrijpt, het is een puinhoop. Een kleurrijke, georganiseerde puinhoop, dat wel, maar toch.

En alles ligt op tafel, dus er moet toch wel even een paar flinke slagen worden gemaakt voor we weer verder kunnen. Ik bedoel dit, zo met alles uit elkaar kun je echt niet verder. Er moet weer gebouwd en gezocht en gepuzzeld worden. Dat je niet denkt dat het hier een beetje dik genieten is van dat pensioen. Dat is echt heel hard werken voor iedereen.

Verder valt het voor de rest wel mee. De kleuren zijn nog mooi op sterkte, alle boekjes zijn er nog. Er mist wel eens wat, maar dat is meer dat je het niet kunt vinden dan dat het echt weg is, blijkt bijna altijd. Later. Op het moment dat je niet meer zoekt wordt het meeste gevonden. Die is wel van mijzelf. Goed. We doen het er maar mee. Fijne dag. Rustig aan. Het is maar werk.

Ate Vegter, 6 januari 2020