Het regende de hele dag en Piep was vrij. Ga jij iets leuks met haar doen, had Lief gevraagd, maar liever niet naar een museum, daar heeft ze geen zin in. Ze wist dat ik me zorgen maakte over het rendement van onze museumkaart, maar Piep hoefde daar natuurlijk niet onder te lijden. In de krant las ik over de Huishoudbeurs.
De huishoudbeurs! Daar was ik nog nooit geweest. Piep vond het prachtig en dat was het ook. Wat een weelde kent Nederland toch en wat een mooie manier hebben we om dat allemaal uit te venten. De Huishoudbeurs zou natuurlijk state of the art moeten zijn, maar alle grote namen behalve Patty Brard weten het zorgvuldig te mijden.
Toch hebben we een hele leuke dag gehad en ik heb er tussen al die rollators zeker niet tegen mijn zin rondgelopen. Ik zou het zo nog een keer doen en kan het ook iedereen aanraden. Het is een leuk dagje uit en we kwamen met twee volle tassen aangenaam verpoosd weer thuis.
Hoe anders dan deze vrolijke dag was het begin van de avond waar in De Wereld Draait Door Matthijs van Nieuwkerk alleen nog maar afscheid lijkt te nemen van al zijn reguliere gasten. Hoe mooi het gesprek over hun angsten met Erik Scherder en hoe jammer dat Hans Beerekamp ons de authentieke Scherder heeft ontnomen. Hij mocht niet zo enthousiast zijn van Hans. Ach, ach, ach, in welk een belangrijke wereld leeft deze eenzame man.
Ook een mooi gesprek met Jan Terlouw, wiens Oorlogswinter nu in het Chinees wordt vertaald. Hij kon het nog net zo mooi vertellen als altijd en zal ook vandaag bij De Dokwerker zeggen dat dat wat hij in Oorlogswinter heeft verhaald nooit meer mag gebeuren. Ik heb over De Dokwerker zelf ook een gedichtje geschreven:
De Dokwerker
Ik was weer even in de stad
En voelde aan de grachten dat
Hoe goed ik haar ook had gekend
Ik was haar toch ontwend
De dokwerker, onlangs beklad
Stond er weer fier, wie doet me wat
Met stoelen en een microfoon
Eind februari heel gewoon
Het leek mij wel een toffe vent
Eentje die niet is weggerend
Inmiddels net als ik
Wat ouder en wat grijzer
Wat droeviger en wijzer
En ook ietsje te dik
De stakende werker
Is wakende sterker
Wees stil
Hij stond er al toen ik hier kwam
In het kloppend hart van Amsterdam
Hij zal hier staan wanneer ik ga
Kom hem toch niet te na
Ate Vegter, 25 februari 2020