Ik ben al heel lang niet naar de markt geweest, maar de nieuwe haring kan ik toch niet missen. De pijlen geven aan dat we langs de kant tegen elkaar in moeten lopen, maar de bedoeling is goed. Bij de viskraam staan de mannen in de vakken te wachten. Vrouwen hebben niks met nieuwe haring, mannen willen er bij zijn. Ik ben snel aan de beurt en bestel er vier.
Dan nog een stukje kaas bij de Gebroeders, waar ik mij na de extra belegen en de overjarige geheel laat meeslepen door de Franse kaas en een pakje echte boter als kers op. Ik wandel terug naar huis. Het is een rustige morgen. Iedereen geniet van deze mooie, stille zaterdag, maar blijft ook opletten voor de wielrenners die er af en toe als idioten doorheen schieten. Ze leren het nooit (af).
Tegen drie uur arriveert ons bezoek, het zijn vriendinnen uit Amsterdam, collega’s van vroeger, nu verenigd in ons uitclubje. Ze komen als een van de laatste shifts voor onze verjaardagen, maar zijn de eerste die het nieuwe tuinameublement mogen inwijden. Het is gezellig en geanimeerd en ieders beslommeringen komen ruimschoots aan bod. De alcoholvrije wijn is populair en doet het goed samen met de Franse impulskaasjes. Dan is het tijd om ook even een rondwandeling door de oude stad te maken. We staan op en lopen naar binnen en naar buiten richting de fameuze winkel van de familie De Jong die ons zo fantastisch door elke verbouwing heen helpt. We komen bij het Weeshuis, vroeger Pesthuis en lopen over de Vesting naar de Grote kerk, allemaal met hoofdletters. Waar is de vesting, vraagt op dat moment een van de dames. Ze had kennelijk een Naardense muur verwacht. Ik begrijp het gemis onmiddellijk. We liepen er net over, zeg ik en wijs naar het opgewekte namaakkanon.
Via de Kerkstraat lopen we naar de Speeltoren en dan via het Noordeinde, de markt is inmiddels gescheiden, naar de Engelse Hoek en terug over de Haringburgwal naar de Lange Brug en via het Zuideinde weer naar huis. Het is een mooi plaatsje, verzucht een van de dames, zorgvuldig het woord dorp of stad vermijdend. Ja, ik ga toch even op Funda kijken, zegt dan de drukste van het stel. Het heeft wel iets, die stilte.
Ate Vegter, 14 juni 2020