1828 Oud zeer

Ik kreeg een berichtje van de Lemeler Esch, dat is de camping waar wij van 4 tot 11 juli een weekje gaan kamperen in Lemele. Dat we super welkom zijn en dat ze enorm hun best voor ons gaan doen en of ik het kenteken van de auto wil doorgeven, om de aankomst zo aangenaam mogelijk te maken.

Ik vind het fijn om contact te hebben en ik vind het ook aangenaam wanneer iemand mij iets vraagt wat ik weet, in dit geval zelfs uit mijn hoofd. Ik open de link in het bericht en kom op het eerste grasveld van de camping terecht: Kentekenplaten, maar alleen van de auto. Het kenteken van de caravan hoef ik niet in te vullen, dat is dan weer een beetje een tegenvaller.

Ik lees de rest van de reservering door. We hebben een rustige plek in de buurt van de toiletten gevraagd en dat komt helemaal goed, al staat op de reservering bij speelplek. Dat wil je niet, maar op de plattegrond lijkt het inderdaad meer op een rustige plek bij de wc’s.

Ik zie ook dat mijn status als bejaarde steeds officiëlere vormen aanneemt. Ik heb gereserveerd voor twee volwassenen en een kind, maar we staan geregistreerd als 1 senior, 1 volwassene en 1 kind. Je komt er niet onderuit. De data beslissen, je gaat gewoon als opa met zijn dochter en kleindochter op reis in plaats van als een jong gezin met kind.

Het doet mij denken aan de rommelmarkt van de kerk van Monnickendam een paar jaar geleden, toen we daar wat gekochte spullen in bewaring gaven bij een bejaarde dame, die vervolgens tegen Piep zei: ‘Zet het hier maar neer hoor, dan kan jij met opa nog even verder kijken!’ Ik begin steeds meer begrip te krijgen voor mijn vader die, jonger nog dan ik nu, subiet weigerde een Pas65 aan te vragen: ‘Sakkerloot! Als je dat aanvraagt sta je ook als oud geregistreerd!’ Zo is het maar net, ouwe!

 

Ate Vegter, 2 juli 2020