1839 Go West! En ruim de troep op.

Het waren mooie dagen daar in Salland. Het is een prachtige omgeving en we hebben genoten van aangenaam gezelschap en lekker eten. We hebben gewinkeld en gewandeld en zijn voor het eerst als gezin naar een pretpark geweest – en voor het laatst hoop ik want pret is een van de meest overschatte ervaringen in het menselijk leven hier op aarde.

Het is genoeg. Er is genoeg regen gevallen uit de hemel en we gaan op weg naar daar waar het water op aarde ligt, naar de grens van water en land, ik ben gek op grenzen, waar je voor kunt staan en overheen kunt stappen, we gaan naar zee! We gaan onderweg nog even naar huis om Micky te begraven en om Tommy en Lilly te steunen in hun verdriet en om even te voelen hoe heerlijk het is als we straks over een week weer echt naar huis gaan. We nemen wat kranten mee, betalen een boete en gaan weer dapper op weg. Naar het westen!

Camping De Lakens in Overveen is nog groter dan de Lemeler Esch en ze hebben wel een half uur nodig om ons in te schrijven, terwijl we al een account hebben en alles betaald is, maar dat wordt door de stagiaire pas na twintig minuten ontdekt en we worden nog net niet gefouilleerd maar gewoon doorrijden zoals bij de Lemeler Esch is er hier niet bij. Dat maakt wel dat we ons verblijf als heel bijzonder ervaren, ook al zitten er bijna zeshonderd plekken achter deze slagboom, allemaal variërend in luxe en belangstelling: groen, zee, vrouwen bij elkaar, yoga, tenten, campers, retro, met en zonder auto. We hebben een zo gewoon mogelijke plek geboekt, daar hou ik van, met de auto naast de caravan. Het is zeven minuten wandelen naar zee. Je moet wel over een hoge duin, maar anders hadden we allemaal natte voeten.

De zon is op haar best en de branding ook voor de kinderen een feest om in te spelen. Ik krijg zelfs Lief zover dat ze de zee in gaat. En dan zijn er nog de meeuwen. Gisteren pikten ze al de nootjes van tafel, daar schrik je toch van, ze zijn van dichtbij veel groter dan in de lucht. Vanmorgen bleek, ik had vannacht al wat vreemd gerucht gehoord, dat ze de inhoud van onze afvalemmer over onze hele plek verspreid hadden. Heerlijk, zo’n vakantie aan zee.

 

Ate Vegter, 13 juni 2020

 

www.atevegter.wordpress.com

 

2 Comments

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s