Je kunt wel overal over schrijven, maar dat zal mij toch mooi niet gebeuren. Ik schrijf alleen over zaken die er voor mij toe doen, zoals deze prachtige oude klompen, die nu voor het eerst onbeheerd buiten kunnen staan omdat Micky dood is die alles wat hij maar te pakken kreeg te grazen nam met zijn knaaggrage voortandjes. Toch niet weer over Micky, hè. Nee, wees gerust, maar er was niemand met langere tanden dan hij en je kunt er overal in en om het huis nog de sporen van zien, dat wil ik nog wel even kwijt. Bij het volgende verbouwingsproject gaan we al die aangevreten plintjes vernieuwen, zodat ons huis er weer een beetje knap bij staat.
Terug naar de klompen, die kocht ik begin jaren nul in Drenthe. Ik ging in die tijd vaak naar Hans die in Drenthe woonde en hij werkte de hele dag in de tuin en omdat ik wel graag een beetje toekeek hoe dat allemaal ging moest ik ook een paar klompen hebben, dat het wat lijkt, nietwaar? Ik kocht ze bij zo’n boerenwinkel, waar je alles voor de boerderij kan kopen, klompen, rubber klompen, handschoenen, gereedschap en allerlei spullen waarvan ik niet het flauwste idee heb wat je erin vredesnaam mee zou kunnen doen. Zeg maar net zo’n winkel als Evenboer langs de N247. Het waren mijn eerste klompen sinds jaren.
Vroeger op de kwekerij in Sappemeer, mocht ik van tante Els ook klompen kopen, maar dat waren dus rubber klompen, omdat dat toen het nieuwste van het nieuwste was, maar daar heb ik altijd spijt van gehad want het waren geen echte klompen, maar dat kon ik niet zeggen, want ik had ze immers gekregen en mijn moeder had mij toch wel zoveel fatsoen bijgebracht met haar opvoeding dat ik dat wel wist. Nu wil ik weer graag nieuwe klompen kopen, want De Jong heeft hele mooie staan, maar deze lijken wel onverslijtbaar. Het is net als met de Volvo 240, je wil eigenlijk wel weer eens wat anders maar het oude gaat maar niet kapot. Zo ga ik maar door, in de tuin op mijn oude klompen en op de weg in mijn oude Volvo. Het is niet anders. Alles blijft bij het oude.
Ate Vegter, 24 juli 2020