Zeg eens eerlijk, ben je ook niet wat gemakkelijker geworden dan in het begin? Ik wel, vrees ik. Eerst zitten we bijna de hele dag in een zelfgekozen quarantaine: handen wassen, hoesten in je elleboog, anderhalve meter afstand houden en drukte vermijden.
Dat laatste doen we zo goed dat we bijna de hele dag thuisblijven. Lief werkt thuis. Piep krijgt digitaal les en maakt haar huiswerk met vriendinnen op Teams. Zelf doe ik de koffie en de broodjes.
We komen alleen de deur uit voor de boodschappen en er komt ook niemand langs. Ik vind het een buitengewoon aangename, rustige en zingevende tijd. Geen onverwachte aanloop en geen verplichte verjaardagen. De enige tegenvaller is dat we ook niet naar London kunnen wat we toevallig net geboekt hebben. Na een paar weken gaan we voor het eerst bij vrienden op bezoek. We zitten angstvallig twee meter van elkaar. Het nieuwe gezellig.
Maar langzaam maar zeker worden we toch wat gemakkelijker. Piep mag weer spelen met vriendinnetjes en we zien onze buren ook weer wat vaker, alles nog op gepaste afstand in de tuin.
Dan gaat de horeca weer open en kunnen we weer uit eten. We mogen nog niet sporten, dus niet te veel dikkedakken, zou mijn vader zeggen, maar het begin is er. Langzaam maar zeker volgen de versoepelingen elkaar op en zodra het kan boeken we twee weken op de camping. Eindelijk even de deur uit! Sporten mag ook maar dat komt wel na de vakantie. Niet overdrijven.
De coronacijfers zijn inmiddels vertrouwde barometerstanden en ze dalen gestaag. We voelen ons vrijer, maar zien wel met lede ogen aan hoe mensen gaan feesten en protesteren. Boven de zee vliegt een tuigje met gefrustreerde teksten: Stop anderhalve meter viruswaanzin.Ze lijken meer geld dan verstand te hebben, want ondertussen lopen de cijfers weer op. Misschien moeten we nog even ons koppie erbij houden: drukte vermijden, handen wassen en afstand houden. Zo nodig een mondkapje, dan laten we die nieuwe Golf graag over aan de Volkswagenrijders.
Ate Vegter, 25 juli 2020
ate vegter 