We gaan weer eens naar de film. Het kan weer. Piep heeft een film uitgekozen, we hebben samen gereserveerd en ik heb betaald en zo zijn de taken mooi verdeeld. We kunnen kiezen uit een beperkt aantal plaatsen, want op de plattegrond van de zaal zie je steeds twee stoelen naast elkaar met daartussen drie stoelen vrij, de anderhalvemetersamenlevingbioscoop.
Het deert ons niet en we kiezen een plekje op een van de achterste rijen een beetje in het midden. We krijgen een QR code en ik denk met weemoed terug aan de tijd dat we nog kaartjes konden reserveren, die je dan minimaal een half uur voor het begin van de voorstelling moest ophalen, omdat ze anders alsnog verkocht werden. En dat we dan naar The Movies gingen, nu ook bedreigd in z’n bestaan, daar gezellig van tevoren gingen eten en dan op ons dooie gemak aansloten in de rij om in een volgepakte zaal te genieten van de avonturen van Jack Nicholson. Of nog langer geleden, dat we naar Cineac NRC gingen, naast de Bijenkorf in Rotterdam, waar je een kaartje kocht en dan de hele dag kon blijven kijken naar de doorlopende voorstelling met Woody Woodpecker en het Polygoon Journaal met de stem van Philip Bloemendal. Waar blijft de tijd?
We stappen in de Volvo, scheuren naar Purmerend, stad der steden, Hollywood van Noord-Holland, koploper met de trends van de tijd, populair in de Purmer, naar de Vue-bioscoop in de Poelstraat, waar het allemaal gebeurt.
We hebben gekozen voor Pinocchio met Frederico Lelapi als Pinokkio en de onnavolgbaar grappige Roberto Benigni als Geppetto in de Nederlandstalige versie, waardoor veel van zijn onweerstaanbaarheid verloren gaat ten gunste van de verstaanbaarheid. We genieten van het oude vertrouwde verhaal in een geweldig mooie film, met kleurrijke scenes en prachtige make-up, een lust voor het oog. Ik verwacht dat die kleine Pinokkio voortdurend zal liegen en lange neuzen zal krijgen maar dat gebeurt maar één keer en eigenlijk is het een verdomd braaf houten poppetje wat door z’n braafheid een echt jongetje wordt. Dat moralisme valt me wel een beetje tegen, maar het is een prachtige film.
Ate Vegter, 6 augustus 2020
lees verder:
ate vegter 